γράφει ο Σωκράτης Ι.
Ο χουντοφασίστας πραξικοπηματίας Τσίπρας, γονατιστός, ζήτησε συγγνώμη από τον Βενιζέλο για το σκάνδαλο της Νοβάρτις, και βέβαια ο Βενιζέλος, μεγαλόψυχος, του έδωσε τη συγγνώμη του, ακουμπώντας τον και χαϊδεύοντας το κεφάλι του. Πλέον ο μετανοημένος μικρός, αφού το κατεστημένο θα τον τιμωρούσε για λίγα λεπτά ορθιο στον τοίχο, θα έγραφε 100 φορές: «Δεν θα το ξανακάνω, δηλώνω υπακοή στο σύστημα εγώ ο Τσίπρας».
Θα έσκυβε (όπως έκανε ο Γεραπετρίτης στον Ερντογάν) και θα φιλούσε τα πόδια του Μητσοτάκη, που ήδη το είχε κάνει εδώ και καιρό. Και πλέον, έτσι καθαρός, θα του έδιναν μια θεσούλα στο σύστημα για το υπόλοιπο της ζωής του.
Εν τω μεταξύ, τα τσογλάνια του, οι 87 και οι 207, αυτά τα καθάρματα, οι προδότες του κόμματος, αυτά τα «αριστερά» πραξικοπηματικά στοιχεία, τα σταγονίδια του Παπαδόπουλου, του Παττακού και του Χίτλερ, συνέχιζαν να υπερασπίζονται τις πραξικοπηματικές τους πράξεις. Ο Φανφατούρης μάλιστα, ο κατά άλλους Φάρα-ντούρης, αυτό το καθ’ όλα αποκρουστικό φασιστικό ναζιστικό έκτρωμα, έπαιρνε τη σημαία της διαπλοκής με το πουλί του Παπαδόπουλου και φώναζε: «Αέρα, αέρα! Πάμε να καταλάβουμε το ύψωμα!»
Που όμως δεν ήταν καν πεδιάδα. Απλά ένας κατήφορος, και έτσι όπως έτρεχε με ορμή και πάθος για το φασισμό και το πραξικόπημα, κουτρουβαλιάστηκε και ψόφησε. Είθε ο Θεός να δώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι!
Όμως, ο Θεός δεν είναι εκδικητής. «Γύρισε και το άλλο μάγουλο σου!» λέγει. Μόνο που αυτή τη φορά, ο ίδιος ο Χριστός επαναστάτησε και είπε με νεύρα: «Γύρισα κι εγώ και την άλλη πλευρά του μάγουλού μου, και με γ…σαν όλα αυτά τα ρεμάλια!» Και άρπαξε τον κουβά με τα ακάθαρτα και, έτσι νευριασμένος, τον πέταξε στον Φανφατούρη, ή Φάρα-ντούρη, και τον περιέλουσε από πάνω μέχρι κάτω με αυτά τα βρομόνερα.
Τότε ο Φανφατούρης πήγε σε ένα από τα 77 ακίνητα του για να κάνει μπάνιο και να καθαριστεί, όμως η ντροπή του κόσμου πώς θα καθαριζόταν; Δεν υπήρχε τρόπος. Θα έμενε για πάντα στην ιστορία ως ένας από τους πραξικοπηματίες χουντοφασίστες «αριστερούς».
Ο μετανιωμένος Τσίπρας παρασημοφορούνταν από την πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις υπηρεσίες του στο σύστημα. Συγκινητικές στιγμές. Άλλοι τον χειροκροτούσαν και άλλοι τον έβριζαν, όπως εγώ και πολλοί άλλοι σαν εμένα.
Αν είσαι του συστήματος, δηλαδή ένας υπηρέτης του συστήματος, κάπου θα βολευτείς και θα περνάς καλά. Αν δεν είσαι του συστήματος και είσαι ένας αιθεροβάμων της προόδου και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και της ζωής, ίσως και να πεινάσεις, να μπεις φυλακή κ.λπ.
Έτσι, αν είσαι με το σύστημα, θα περάσεις καλά, και αν είσαι εναντίον του θα υποφέρεις. Το σύστημα σου πετά ψίχουλα για να κάνεις τα δικά του. Αν είσαι πρόβατο του συστήματος, όπως ο Τσίπρας και οι 87, θα περάσεις καλά. Κάνεις, μπε και μπε, και όλα είναι εντάξει. Αν δεν είσαι πρόβατο και παραμένεις άνθρωπος, θα έχεις συνέπειες.
Φτάσαμε στο σημείο οι προδότες και οι αναξιοπρεπείς και οι ύπουλοι άνθρωποι να περνούν καλά, και η ομορφιά να διώκεται και να ζορίζεται. Ε και λοιπόν; Ακόμα και για να κάνεις έρωτα είναι ένα ζόρι, αν το πάρεις κι έτσι.
Ο Τσίπρας έβαλε μια τσόντα και, μαζί με τους 87, τραβούσαν όπως πάντα μια ωραία μ…α. «Τελειώνω!» φώναξε πρώτος, όπως πάντα, ο Πολάκης. Στην Κρήτη σήκωναν σημαίες.
Α και ουκ και βαχ και βούχ! Συνέχιζαν εκεί μπροστά στην τσόντα οι μ…κες να μ…κίζονται. Όμως, τους μ…κες θα ακούμε τώρα;
Πάμε, Στέφανε! Ούτε βήμα πίσω! Άλλαξε τα όλα! Καλύτερη Ζωή Τώρα!
Υ.Γ.: Ο Τσίπρας ζήτησε συγγνώμη και από τον Άδωνι. Ο Άδωνις έκανε έναν μορφασμό απαξίωσης, όμως μετά έπεσε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και έκλαιγαν. «Γύρισες ρε απολωλός πρόβατο;» έλεγε ο ένας. «Ναι, γύρισα ρε!» έλεγε ο άλλος.
Σύντροφε Στέφανε, ούτε βήμα πίσω! Άλλαξε τα όλα! Πάμε να κυβερνήσουμε! Καλύτερη Ζωή Τώρα! Μαζί ρε, Στέφανε, μαζί σου! Είμαι εδώ! Ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ!
