Στις 28 Οκτωβρίου 1940, η Ελλάδα είπε το ιστορικό «Όχι» στον Άξονα, απορρίπτοντας την απαίτηση της Ιταλίας να εισέλθει στη χώρα, παραχωρώντας της εδαφική και πολιτική κυριαρχία. Η απόφαση αυτή δεν ήταν απλώς μια στρατιωτική απάντηση· ήταν μια πράξη αντίστασης και ανεξαρτησίας, μια διακήρυξη του ελληνικού λαού πως οι αξίες του δεν είναι προς διαπραγμάτευση. Ήταν μια απόδειξη του τι μπορεί να επιτύχει ένας λαός όταν ενωθεί ενάντια σε καταπιεστικές δυνάμεις.

Σήμερα, 84 χρόνια μετά, η ανάγκη για αντίσταση μοιάζει και πάλι επίκαιρη. Οι σύγχρονες προκλήσεις, αν και διαφορετικές στη μορφή τους, φέρουν παρόμοιες ρίζες καταπίεσης και διαφθοράς. Αντί για στρατιωτικές δυνάμεις που επιχειρούν να καταλάβουν τη χώρα, ο ελληνικός λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με πολιτικές τακτικές που αλλοιώνουν τη δημοκρατία και με ισχυρά συμφέροντα που υπερασπίζονται ιδιωτικά οφέλη εις βάρος της κοινής ευημερίας.

Οι 87 και η Σημερινή Πολιτική Κατάσταση

Η πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα έχει αναδειχθεί σε πεδίο έντονων συγκρούσεων και καταγγελιών για κατάχρηση εξουσίας. Ένας συγκεκριμένος κύκλος, που αναφέρεται ως οι “87“, προωθεί πολιτικές και στρατηγικές που διακυβεύουν την ακεραιότητα και το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ. Εντός της πολιτικής αυτής κατάστασης, διαφαίνεται μια προσπάθεια αλλοίωσης της πολιτικής κουλτούρας της χώρας, καθώς κατηγορούνται για χειρισμούς που παρακάμπτουν δημοκρατικές διαδικασίες και βασικές ηθικές αξίες.

Η νέα ηγεσία, εκπροσωπούμενη από τον Στέφανο Κασσελάκη, προσπαθεί να διατηρήσει το κόμμα αδιάφθορο και προσηλωμένο στις αξίες της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας. Ωστόσο, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πλέγμα παρασκηνιακών πιέσεων και εκφοβισμού από τους 87, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις θέσεις τους για να προωθήσουν ατομικά συμφέροντα. Η τακτική αυτή παραβιάζει τις δημοκρατικές διαδικασίες και μειώνει το ηθικό κύρος του κόμματος, προκαλώντας ανησυχία και απογοήτευση, καθώς οι πολίτες βλέπουν την ουσία της πολιτικής να διαστρεβλώνεται.

Ο Ρόλος της Κυβέρνησης και η Παρέμβαση στο Πολιτικό Σύστημα

Παράλληλα, η κυβέρνηση κατηγορείται για παρεμβάσεις που καταλύουν τη δημοκρατία. Οι καταγγελίες για παρακολουθήσεις πολιτικών και υποψίες για έμμεση επιρροή στην αντιπολίτευση δημιουργούν μια αίσθηση καταπίεσης. Ο έλεγχος της πληροφόρησης και οι πιέσεις οδηγούν την κοινωνία σε ένα καθεστώς καταπίεσης που πλέον δεν γίνεται με όπλα, αλλά με πολιτικές πρακτικές.

Το Ηθικό Δίλημμα: Να Υπερασπιστούμε την Ελευθερία ή να Συμβιβαστούμε;

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα κρίσιμο ηθικό δίλημμα: να ακολουθήσει την οδό της ελευθερίας, παραμένοντας προσηλωμένη στις αξίες της δημοκρατίας και του ήθους, ή να αποδεχθεί τη σταδιακή διάβρωση του πολιτικού συστήματος από τη διαφθορά και τον συμβιβασμό. Το δίλημμα αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς απαιτεί μια συλλογική στάση και την προσωπική δέσμευση κάθε πολίτη να προασπίζεται τη διαφάνεια και την ειλικρίνεια στον δημόσιο διάλογο.

Το Διαχρονικό Μήνυμα του “Όχι”

Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δεν αφορά απλώς την ιστορία αλλά και την υπενθύμιση ότι κάθε γενιά αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις. Σήμερα, αυτό το «Όχι» μπορεί να γίνει ένα νέο όχι σε κάθε μορφή καταπίεσης. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, το πνεύμα της αντίστασης καλεί κάθε πολίτη να παραμείνει ενεργός και προσηλωμένος στην υπεράσπιση των αξιών που αποτελούν τη βάση της κοινωνίας.

Αντλώντας έμπνευση από τους ήρωες του παρελθόντος, το σύγχρονο ελληνικό έθνος καλείται να αναγεννηθεί με πίστη και αποφασιστικότητα απέναντι στις αντιξοότητες. Το μήνυμα της ημέρας είναι ξεκάθαρο: η δημοκρατία δεν είναι δεδομένη, αλλά κατακτάται καθημερινά μέσα από τη συμμετοχή, την ακεραιότητα και την ανυποχώρητη στάση απέναντι σε κάθε δύναμη που επιδιώκει να περιορίσει την ελευθερία του πολίτη.

Η ιστορία διδάσκει ότι η ελευθερία κερδίζεται με κόστος, και κάθε γενιά οφείλει να προστατεύσει τα δικαιώματα που της κληροδοτήθηκαν. Σήμερα, όπως και τότε, το καθήκον μας είναι να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια σε κάθε καταπάτηση και να παραμείνουμε ενωμένοι για ένα μέλλον πιο δίκαιο και πιο ελεύθερο.