Ο Αλέκος Συσσοβίτης δίνει μια συγκλονιστική συνέντευξη στο Στούντιο 4, εξομολογούμενος τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να καταξιωθεί στον χώρο του και να γίνει αναγνωρίσημος. Πολύ πριν από το μόντελινγκ και την υποκριτική, χρειάστηκε να κάνει πολλές δουλειές.
Μεγάλωσε σε φτωχή οικογένεια και μοιράστηκε μερικές από τις αναμνήσεις του: «Οι μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια είναι ανεξίτηλες, συγκίνηση νιώθει κανείς. Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα. Θυμάσαι και τα σκληρά και μερικές φορές. Συνήθως πιο πολύ θυμόμαστε τα σκληρά και τα πικρά που επισκιάζουν τις χαρές και τα θετικά της ζωής.
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι 40 τετραγωνικά, τετραμελής οικογένεια. Δεν είχα δωμάτιο εγώ, στην κουζίνα μεγάλωσα. Στο ντιβάνι της κουζίνας κοιμόμουν, ξύπναγε ο πατέρας μου να πάει στην οικοδομή, εγώ κοιμόμουν. Διάβαζα στην τουαλέτα. Έμεινα εκεί μέχρι που έφυγα για τον στρατό κι όταν γύρισα, μέχρι τα 25.
Αν μεγαλώνεις σε φτωχή οικογένεια και αναγκάζεσαι να δουλεύεις από πιτσιρικάς και μαθαίνεις να είσαι πάνω στο τρένο, να χτίζεις τη ζωή σου, να μάχεσαι καθημερινά, να μην σε παίρνει κάτω η κατάθλιψη, να στέκεσαι στα πόδια σου. Κι όλο αυτό μπορεί να σε προετοιμάζει για κάτι που μπορεί να μην ξέρεις τι είναι», είπε ο Αλέκος Συσσοβίτης.
Θυμάται επίσης όσα του έχει εξιστορήσει η μητέρα του από τα χρόνια που πέρασε σαν ψυχοκόρη στη Φιλοθέη: «Η μαμά μου τραγούδαγε Μαρία Κάλλας στο μπάνιο. Ήταν υπηρέτρια μικρή και μεγάλωσε σε ένα σπίτι που έπρεπε να φροντίσει ένα κοριτσάκι που έκανε Γαλλικά και πιάνο και έμαθε αυτή πράγματα που δεν θα τα μάθαινε ποτέ.
Την μητέρα μου την πήραν 9 χρονών την έστειλαν υπηρέτρια εδώ στην Αθήνα, σαν ψυχοκόρη. Μετά όμως, όταν έκανε οικογένεια, μας έλεγε τις ιστορίες της παιδικής της ηλικίας και όχι μόνο.
Εννιά χρονών τις πήραν από το ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη και τις έστειλαν εδώ, στην Αθήνα, σε ένα σπίτι στη Φιλοθέη. Όταν μιλάμε για ανθρώπους που γεννήθηκαν το ’40 μέσα στον πόλεμο, σιωπούμε.
Τι να πούμε για τις ιστορίες τους; Είναι αιματηρές. Δηλαδή η Ελλάδα αυτού του αιώνα δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του προηγούμενου αιώνα», τόνισε και πρόσθεσε πως αργότερα η μητέρα του άνοιξε στην Κυψέλη ένα μικρό πλεκτήριο όπου έφτιαχνε ρούχα για τον Βουτσά και την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Έκανε πλεκτά για τον Βουτσά και την Βουγιουκλάκη και οποιονδήποτε έμενε στη Φωκίωνος Νέγρη. Χωρίς να την ξέρουν, χωρίς τίποτα», συμπλήρωσε.
