Ισχύει και για τα κόμματα ότι «αν δεν το πει η τηλεόραση, δεν υπάρχει»; Περίπου, ή – τουλάχιστον για τη Νέα Αριστερά, που συγκροτήθηκε στη Βουλή με όσους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ διαχώρισαν τη θέση τους από τον Κασσελάκη.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο εξελίχθηκε σε κανονικό κόμμα, με κανονική εκλογή προέδρου, από κανονικό συνέδριο. Αλλά οι εργασίες του κινήθηκαν σχεδόν κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας.

Τα ΜΜΕ «περιφρόνησαν» το σχήμα που προέκυψε στη Βουλή από την πρώτη μεγάλη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τα κατάφερε στο πρώτο ραντεβού με την κάλπη. Το σύστημα ενημέρωσης προτίμησε τον κουρνιαχτό που σηκώνεται στην Κουμουνδούρου.

Αναδείχθηκε όμως -από περιεκτική συνεδριακή διαδικασία και όχι από το αλαλούμ της «εκλογής από τη βάση», που εισήγαγε στην πολιτική ζωή ο Γ. Παπανδρέου- ένας πολιτικός ηγέτης: ο Αλέξης Χαρίτσης.

Ήταν ήδη επικεφαλής του κόμματος στις περασμένες Ευρωεκλογές, αλλά η διαδικασία και η ουσία της εκλογής του, έδειξαν δυο πράγματα.

Πρώτο, η Ν.Α. δεν είναι γνήσιο υποσύνολο του κόμματος από το οποίο προέκυψε. Τουλάχιστον μπορούν να συζητούν πάνω σε πολιτικές θέσεις, χωρίς να ξεκατινιάζονται μεταξύ τους. Από αυτή την άποψη το σενάριο που προβλέπει επιστροφή στην Κουμουνδούρου, τώρα που έφυγε ο Κασσελάκης, δείχνει χλωμό.

Το δεύτερο είναι ο ίδιος ο Αλέξης Χαρίτσης – νομιμοποιημένος πλέον στο κόμμα του ως ηγέτης και όχι «πρώτος μεταξύ ίσων», στο άτυπο διευθυντήριο, που λειτουργούσε δίκην συλλογικής ηγεσίας ως τώρα. Η εκλογή του με τη σχεδόν καθολική αποδοχή των συνέδρων είναι παράσημο που αξίζει, σύμφωνα με τη διαδρομή του.

Ανήκει στην ευάριθμη ομάδα των επιτυχημένων στελεχών του κυβερνήσαντος ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εξέθεσε ποτέ τον Πρωθυπουργό Τσίπρα, ως υπουργός, ή ως πορτ παρόλ του. Αλλά δεν ήλθαν ποτέ κοντά, λόγω τη σχέσης του με τη φράξια των «53+».

Ωστόσο, σ’ αυτήν την ομάδα μετείχαν τα πιο συγκροτημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – που στελεχώνουν τώρα τη Ν.Α. εντός και εκτός της Βουλής, υπό τον, εκλεγμένο πλέον, Χαρίτση: Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου, Αναγνωστοπούλου, Ξανθός, Σακελλαρίδης κ.α.

Το ιδρυτικό «λάθος» τους ήταν η πρόσμιξη με τα «βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ, που χαντάκωσαν τον Τσίπρα- πριν τελειώσουν. Μόλις ένας βρίσκεται πλέον στη Βουλή – και κανένας στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η εμφάνιση κάποιων πρώτο τραπέζι πίστα στο συνέδριο, δεν ήταν από τις εικόνες που προσθέτουν στο κόμμα. Ανέδειξαν όμως, με αντιδιαστολή, τη φωτεινή παρουσία του Χαρίτση.

Με τον κομματικό αέρα στα πανιά του και κεντρικό πλεονέκτημα την πολιτική του ταυτότητα, πρέπει να βάλει εκ νου του κρίσιμο στοίχημα της κοινοβουλευτικής επιβίωσης, ανάμεσα στο… δάσος κομμάτων, που έχουν προκύψει από την αμοιβαδοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κόντρα στην πρώτη αρνητική εμπειρία και τις προβλέψεις των δημοσκόπων.

Δεν είναι επικοινωνιακός και δεν συναρπάζει με τη σκηνική παρουσία του. Αλλά έχει συγκροτημένο λόγο, ευπρεπή πολιτική συμπεριφορά, προσωπικό ήθος και θετικό απολογισμό σε ό,τι διαχειρίστηκε επιώ ΣΥΡΙΖΑ. Αν η εγχώρια ανανεωτική Αριστερά στηρίζει την επιβίωσή της σ’ αυτά τα στοιχεία, ο Χαρίτσης μπορεί να την εκπροσωπήσει στην επόμενη Βουλή – με την επάρκεια που το κάνει και στη σημερινή.