Reuters: Προσωπικοί φίλοι και υπερασπιστές του στα τηλεοπτικά πάνελ τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του Τραμπ
Κατά τη στελέχωση της επερχόμενης κυβέρνησής του, ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει στραφεί μέχρι στιγμής από το συμβατικό στο συγκεχυμένο. Όμως, όλες οι επιλογές του φαίνεται να έχουν ένα κοινό: τον δεσμό με τον ίδιο τον Τραμπ.
Από τον αρχηγό του επιτελείου του μέχρι εκείνους που έχει διορίσει για να ηγηθεί του Υπουργείου Δικαιοσύνης, του Πενταγώνου και του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, ο Τραμπ επιλέγει άτομα που ήταν γνωστά πρόσωπα στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του, συχνούς επισκέπτες στο θέρετρό του Μαρ-α-Λάγκο στη Φλόριντα ή υπερασπιστές του στην τηλεόραση, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε ανάλυσή του το Reuters.
Η τακτική επιλογής αυτή, έρχεται σε αντίθεση σε σχέση με την πρώτη του θητεία στον Λευκό Οίκο, όταν ο Τραμπ, κατέληξε με μέλη της ομάδας του με τα οποία δεν είχε καμία προηγούμενη εργασιακή σχέση και κανένα επίπεδο εμπιστοσύνης. Για το Τραμπ 2.0, ο εκλεγμένος πρόεδρος επιβραβεύει τους πιο ένθερμους συμμάχους του με ρόλους κρίσιμους. Μερικοί δεν έχουν σχεδόν καμία σχετική εμπειρία για τις θέσεις τους και μερικοί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη διαδικασία επιβεβαίωσης στη Γερουσία, ακόμη και με πλειοψηφία Ρεπουμπλικανών.
Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τον Πιτ Χέγκσεθ, μια προσωπικότητα του Fox News χωρίς διοικητική εμπειρία, για να επιβλέπει το Πεντάγωνο. Όρισε τον Ματ Γκέιτς, έναν μακροχρόνιο συντηρητικό προβοκάτορα που δεν έχει ιστορικό επιβολής του νόμου, ως γενικό εισαγγελέα και ζήτησε από την κυβερνήτη της αγροτικής Νότιας Ντακότα, Κρίστι Νόεμ, να είναι η κορυφαία αξιωματούχος Εσωτερικής Ασφάλειας του έθνους.
Επίσης, έχει αναθέσει στον δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ και στον πρώην υποψήφιο για την προεδρία Βίβεκ Ραμασουάμι, τον εξορθολογισμό της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας, αν και κανένας από τους δύο δεν έχει εργαστεί ποτέ στην κυβέρνηση.
Οι επιλογές υποδηλώνουν ότι ο Τραμπ, όπως είναι το στυλ του, προτιμά το σφυρί από το νυστέρι και θέλει να δείξει στην πολιτική του βάση ότι ακολουθεί τις δεσμεύσεις του στην προεκλογική εκστρατεία να απελάσει εκατομμύρια μετανάστες, να ερευνήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους και να απαλλαγεί από τη «woke ατζέντα» και τις πολιτικές για το φύλο και τη διαφορετικότητα.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι τα άτομα που έχει επιλεγεί για τις πιο εξέχουσες θέσεις τείνουν να είναι άνθρωποι που είναι, θα έλεγα, καλοί στην τηλεόραση, άρα είναι καλοί στο είδος της δημόσιας πλευράς αυτών των εργασιών», είπε ο David Lewis, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt που έχει γράψει ένα βιβλίο για τους προεδρικούς διορισμούς.
«Νομίζω ότι υπάρχουν κάποια ερωτήματα σχετικά με το εάν οι άνθρωποι που έχει επιλέξει έχουν την εμπειρία στη διαχείριση μεγάλων γραφειοκρατιών και έχουν όλη την ουσιαστική τεχνογνωσία που χρειάζονται για να κάνουν αυτές τις δουλειές», πρόσθεσε ο Lewis. Οι επιλογές του Τραμπ για τον Χέγκσεθ και τον Γκέιτς ήταν μεταξύ εκείνων που αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό και έκπληξη μεταξύ ορισμένων στην Ουάσιγκτον.
Διάφοροι υποψήφιοι της κυβέρνησης κατευθύνονται σταθερά στο Παλμ Μπιτς για να συναντηθούν με τη μεταβατική ομάδα του Τραμπ στο Μαρ-α-Λάγκο και να προσπαθήσουν να κλέψουν μια στιγμή με τον ίδιο τον Τραμπ. «Μερικές φορές χρειάζεται απλώς να τον πιάσεις στο αίθριο», είπε μια πηγή κοντά στην ομάδα του Τραμπ.
Ένας δωρητής του Τραμπ είπε ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος και οι σύμμαχοί του έχουν μαζευτεί σε ένα δωμάτιο με τηλεοράσεις και φωτογραφίες υποψήφιων. «Ακούω ότι ο Τραμπ παρακολουθεί πολλά τηλεοπτικά αποσπάσματα» είπε ο δωρητής, «κοιτάζοντας: Πώς θα με υπερασπιστούν αυτοί οι άνθρωποι στην τηλεόραση;».
Μετά τη νίκη του Τραμπ το 2016, κάλεσε αγνώστους όπως ο Ρεξ Τίλερσον, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ExxonMobil, να ηγηθεί του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο Τζιμ Μάτις, ένας απόστρατος στρατηγός, να ηγηθεί του Πενταγώνου. Ονόμασε έναν αουτσάιντερ, τον Ράινς Πρίμπους, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικανών, ως επικεφαλής του επιτελείου του.
Ο Τραμπ τελικά απογοητεύτηκε και αντικατέστησε τον Τίλερσον και τον Μάτις και άλλαξε τέσσερις αρχηγούς του επιτελείου κατά την πρώτη του θητεία. Αυτή τη φορά φαίνεται αποφασισμένος να αποφύγει παρόμοια λάθη. Ο Τραμπ είχε τέσσερα χρόνια για να μάθει τη δουλειά του διευθύνοντος συμβούλου και να καταλάβει καλύτερα τι θέλει από τους υπουργούς του. Διόρισε γρήγορα τη Σούζι Γουάιλς, την αξιόπιστη διευθύντρια της εκστρατείας του, ως επικεφαλής του προσωπικού του. Επέλεξε τον Τομ Χόμαν, ο οποίος διηύθυνε την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, για να είναι ο «τσάρος των συνόρων» του υπεύθυνος για τις μαζικές απελάσεις μεταναστών που έχει υποσχεθεί ο Τραμπ. Πήρε τον Τζον Ράτκλιφ, ο οποίος προηγουμένως διετέλεσε διευθυντής εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών του Τραμπ, για να γίνει τώρα διευθυντής της CIA.
«Με πολλούς τρόπους, ο Πρόεδρος Τραμπ μπόρεσε να διευθύνει μια ομάδα τετραετούς θητείας που του επέτρεψε να παρέχει εκπαίδευση σε τόσους πολλούς ανθρώπους που τώρα ευθυγραμμίζονται με την ατζέντα του», δήλωσε ο Ματ Μόουερς, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και Ρεπουμπλικανός στρατηγός.
Παρατηρητές λένε ότι η προσέγγιση του Τραμπ στους διορισμούς ήταν αισθητά πιο αποτελεσματική από ό,τι πριν από οκτώ χρόνια. Οι τελευταίες επιλογές του Τραμπ την Τετάρτη περιλάμβαναν και πάλι πιστούς. Ανακοίνωσε τον Αμερικανό γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο, έναν πρώην αντίπαλο που έχει βαθιά εμπειρία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πληροφοριών, ως υπουργό Εξωτερικών του. Ο Ρούμπιο έχει αμβλύνει ορισμένες από τις θέσεις του τα τελευταία χρόνια για να ευθυγραμμιστεί περισσότερο με τις απόψεις του Τραμπ.
Ο Τραμπ επέλεξε επίσης την Τούλσι Γκάμπαρτντ, μια πρώην Δημοκρατική βουλευτή που έγινε δημοφιλής στους συντηρητικούς επειδή υποστήριξε τις απομονωτικές πολιτικές και έδειξε περιφρόνηση για το «woke», ως διευθύντρια της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών. Η Γκάμπαρντ έχει μικρή άμεση εμπειρία με το αντικείμενο. Αλλά κατάφερε να έχει συχνή παρουσία στο Fox News και σε άλλα συντηρητικά κανάλια και πιθανότατα σύντομα θα υπερασπιστεί ξανά τον Τραμπ στον αέρα στον νέο της ρόλο.
Διαβάστε επίσης:
Το να είσαι πρόεδρος είναι αντρική δουλειά, λέει ο Λουκασένκο
