Τελευταία ακούμε τον πρωθυπουργό να μιλάει για την ανάγκη Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας στα πρότυπα του οράματος Μακρόν. Ακούμε και τον υπουργό Άμυνας να μιλάει για την ανάγκη ενίσχυσης της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας και των startup εταιριών στον τομέα της έρευνας και τεχνολογίας. Λόγια – λόγια – λόγια που απέχουν παρασάγγας απο την πραγματικότητα. Η εικόνα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, είναι κάτι παραπάνω απο ζοφερή…
Κάθε Σάββατο που πετάγομαι στον Αη Γιώργη, στους πρόποδες του Όρους Πατέρα που μένει η μάνα μου, στην έξοδο 1 της Αττικής Οδού προς τη Θήβα αντικρίζω το κουφάρι των Αμυντικών Συστημάτων. Θυμάμαι στα τέλη της δεκαετίας του ’80 την επίσκεψή μας με τον Στάθη Γιώτα ως αναπληρωτή υπουργό Άμυνας στη συγκεκριμένη Μονάδα που έσφυζε απο ζωή και δημιουργία, ως ΕΒΟ τότε…
Τώρα λέει θα γίνει deal με τσέχικη ιδιωτική εταιρία για να φτιάχνουν πυρομαχικά. Πέραν του Μαξίμου, ουδείς αλλος γνωρίζει τι σόι συμφωνία θα είναι αυτή. Ρωτάει ο Κατρίνης του ΠΑΣΟΚ να μάθει τι αφορά η σύμβαση που πάνε να υπογράψουν και τρώει πόρτα…
Πιο κάτω από τις παλιές εγκαταστάσεις της ΕΒΟ, στη Μάνδρα, βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ που επι σειρά ετών έδινε ψωμί σε εκατοντάδες οικογένειες. Αλλά και σε αυτές τις εγκαταστάσεις χρόνια τώρα λαλούν οι κουκουβάγιες… Η ΠΥΡΚΑΛ ήταν ακμάζουσα βιομηχανία πυρομαχικών με υπερσύγχρονο εξοπλισμό μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα. Τώρα, λέει, έρχονται οι Τσέχοι για να τη διασώσουν. Είναι για γέλια και για κλάματα…
Τις προάλλες καθώς προσγειώνομαι στη Θεσσαλονίκη, το αεροπλάνο περνάει ξυστά πάνω από το έρημο λιμάνι των εγκαταστάσεων της ΕΛΒΟ. Μελαγχολώ καθώς αναλογίζομαι ότι τούτο το φιλέτο που βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο των Βαλκανίων ξεπουλήθηκε για 1 ευρώ! Είναι ή δεν είναι εθνικο έγκλημα;
Παρακολουθώντας το κατάντημα της ΕΑΒ, σε πιάνει τρέλα. Πρόσφατα, περνάω μπροστά από το νεκροταφείο της Ραφήνας και στο μυαλό μου έρχεται ο Ντένης Πλέσσας που επαναπαύεται εκεί μέσα εδώ και ενάμιση χρόνο. Είναι ο εξ Αλεξανδρείας νεαρός επιστήμονας του 75, στους αχυρώνες του Σχηματαρίου, με τα πρώτα σχέδια των εγκαταστάσεων της ΕΑΒ στα χέρια να τα ξεδιπλώνει μπροστά στον Ευάγγελο Αβέρωφ και να παρουσιάζει το όραμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας για την δημιουργία μιας αξιόπιστης Αεροπορικής Βιομηχανίας.
Ο Ντένης έμελλε να γίνει ο άνθρωπος της ΕΑΒ επί μισό αιώνα. Αρχικά, ως στέλεχος της ΕΑΒ και εν συνέχεια ως στέλεχος της Lockheed Martin που βάσει των ενεργειών του έγινε (LM) βασικός πελάτης της ΕΑΒ που σήμερα καλύπτει πάνω του 75% του τζίρου της.
Προσωπικά, δεν είχα κολλητιλίκια με τον Ντένη διότι τον αντιμετώπιζα ως «Αμερικάνο» – λάθος μου βέβαια – αλλά σήμερα έστω και μετά θάνατον καταλήγω να τον χαρακτηρίσω «ευπατρίδη» που υπηρέτησε με διορατικότητα και ανιδιοτέλεια τα συμφέροντα της ΕΑΒ και με κύριο κριτήριο το εθνικό συμφέρον.
Αν σήμερα μπορεί η ΕΑΒ να αναβαθμίσει τα F-16 σε Viper και στο άμεσο μέλλον να υποστηρίξει τα F-35 το οφείλει αποκλειστικά και μόνο στον Ντένη που είχε δρομολογήσει την επιχειρηματική εμπλοκή της LM. Ως μεγαλοστέλεχος της Lockheed διέβλεπε τις τάσεις της διεθνούς αγοράς, γνώριζε τις κινήσεις των γειτόνων και προκαθόριζε τις ανάγκες της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και οι οποίες – επί το πλείστον – υιοθετούνται απο τα Ανώτατα Αεροπορικά Συμβούλια. Για κάθε σύμβαση με την LM, ο Ντένης προέβλεπε Αντισταθμιστικά για την ΕΑΒ την οποία ατύπως είχε υιοθετήσει. Όλα αυτά τα χρόνια, ήταν μονοπρόσωπο το ενδιαφέρον για την ΕΑΒ γι’ αυτο ο αιφνίδιος θάνατός του έβαλε ταφόπλακα και στο επενδυτικό πρότζεκτ Lockheed Martin στην ΕΑΒ.
Πέραν του ότι ήταν διαρκής ο αγώνας του Ντένη από το 1999 να πείσει τις ελληνικές κυβερνήσεις να συμμετέχει και η Ελλάδα στο πρόγραμμα των F-35, η συνεργασία του με την πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη κάθε άλλο παρα αποδοτική ήταν. Ο πρωθυπουργός έβλεπε με δυσπιστία την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, σχεδόν ολόκληρη την τετραετία ήταν μηδενικό το ενδιαφέρον του αρμόδιου Υπουργείου Οικονομικών για το μέλλον της ΕΑΒ.
Εδώ και ενάμιση χρόνο που «έφυγε» από τη ζωή ο Ντένης Πλέσσας, ξεκίνησαν οι καθυστερήσεις στο πρόγραμμα Viper και μπλόκαραν τα προγράμματα αναβάθμισης των Ρ3 και των υπολοίπων F-16… Προφανώς, για τη σωτηρία της ΕΑΒ αναζητείται ένας καινούργιος Πλέσσας, όμως όλοι ξέρουν ότι το καλούπι έσπασε και άλλος Ντένης δεν μπορεί να βρεθεί.
Σημειωτέον, ο Ντένης που ενεπλάκη σε όλες τις συμβάσεις-μαμούθ που σύναψε η Ελλάδα με την Lockheed Martin, συνολικού ύψους άνω των 3 τρισ., εκείνος θα έπρεπε να είχε προσωπική περιουσία άνω του δισεκατομμυρίου. Όμως, «έφυγε» απλώς ως ευκατάστατος αστός με πολύπλευρη φιλανθρωπική δράση που παρέμενε αόρατη.
Έτσι, για να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους.
Δ. Β.
