Στο στούντιο του «Καλύτερα δε γίνεται» βρέθηκε η Ναταλία Τσαλίκη την Κυριακή 17 Νοεμβρίου. Με αφορμή την πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Festen» σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, η ηθοποιός αναφέρθηκε στο θέμα που πραγματεύεται η υπόθεση του έργου.
Επιπλέον η Ναταλία Τσαλίκη έκανε λόγο για τις αντιδράσεις των θεατών όταν παρακολουθούν επί σκηνής τις «αθόρυβες» κακοποιήσεις: «Το έργο εκτυλίσσεται στη Δανία, όπου συνηθίζουν ό,τι τους απασχολεί να το βγάζουν στα τραπέζια. Δεν είναι εύκολο να το πει ο ήρωας αυτό που έχει να πει και το κάνει παρουσία μαρτύρων. Πάνω εκεί είναι στημένο και το έργο αυτό. Ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος το λέει αυτό μπροστά στον κόσμο.
Εκεί συνειδητοποιείς ότι από αυτούς που παρακολουθούν το έργο, ενοχλούνται περισσότερο αυτοί που το έχουν υποστεί. Αυτοί που μιλάνε είναι ή θύτες ή θύματα. Από τον τρόπο που αντιδρά κάθε θεατής στην παράσταση μας καταλαβαίνεις τι του συμβαίνει και λυπάμαι να πω ότι σε πολλές οικογένειες συμβαίνουν διάφορες κακοποιήσεις, οι οποίες έχουν πολλές μορφές. Είναι σωματικές, είναι ψυχολογικές…
Πολύ μεγάλη μορφή κακοποίησης είναι και η απουσία. Εγώ σαν παιδάκι το στερήθηκα το «σ’ αγαπώ» από τη μητέρα μου. Ήταν ένας πολύ σκληρός και ιδιόμορφος άνθρωπος, το αποζητούσα το σ’ αγαπώ αλλά δεν ερχόταν.
Είναι μια ύπουλη μορφή κακοποίησης αυτή, η οποία δεν φαίνεται σε πρώτο επίπεδο αλλά σε στιγματίζει και την ψάχνεις σε όλη σου τη ζωή. Καμιά φορά την αναζητάς και υπερβολικά. Δηλαδή, οκ, δεν είναι υποχρεωμένος ο άλλος να σου το δώσει αλλά δεν παύεις να το αποζητάς.
Σαν μητέρα εγώ εννοώ πως καμιά φορά το έδινα το σ’ αγαπώ πιο πολύ από ότι μπορούσε να το ανεχτεί η κορούλα μου. Το συνειδητοποίησα, γιατί σημασία έχει να το συνειδητοποιούμε καλά αυτό που κάνουμε και πρέπει να κάνουμε λίγο πίσω για να αφήσουμε το παιδί, το οποιοδήποτε παιδί, να αναπνεύσει και να βρει τον δρόμο του. Είναι μια μορφή καταπίεσης. Το να επικοινωνείς είναι ένα ζητούμενο, γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς λάθη», συμπλήρωσε η Ναταλία Τσαλίκη.