Ο αναγκαστικός αποκεφαλισμός του Σαμαρά, τα μηνύματα Μητσοτάκη και η… μη διαθεσιμότητα του Καραμανλή
Μέχρι πριν από λίγες μέρες το επικρατέστερο – και πιο λογικό – σενάριο για τη στάση του Αντώνη Σαμαρά στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας έλεγε ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα έπαιζε σε βάθος χρόνου με τα νεύρα του Μητσοτάκη και του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά χωρίς να ξεπερνά τα όρια και χωρίς να διακινδυνεύει τη διαγραφή του.
Άλλωστε η παραμονή του στη Ν.Δ. ήταν ο μόνος τρόπος που διέθετε για να ασκεί πραγματική πίεση στον πρωθυπουργό.
Όμως ο Σαμαράς ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή του Μητσοτάκη και η διαγραφή κατέστη μονόδρομος. Γιατί μονόδρομος; Επειδή:
● Ο Μητσοτάκης έχει σπαταλήσει τον πρώτο ενάμιση χρόνο της δεύτερης θητείας του αμυνόμενος στην – συχνά πολύ έντονη – εσωκομματική κριτική. Όσα έγιναν με τους αλλεπάλληλους λάθος χειρισμούς στο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών τον είχαν φέρει σε θέση απολογίας στο εσωτερικό του κόμματος.
● Η καθήλωση της Ν.Δ. σε δημοσκοπικά ποσοστά μακριά από το όριο της αυτοδυναμίας, εξαιτίας της δεινής οικονομικής κατάστασης πολύ μεγάλου αριθμού νοικοκυριών λόγω της ακρίβειας, και η παγίωση μιας ισχυρής – αν και κατακερματισμένης – δύναμης στα δεξιά της Ν.Δ. δεν επιτρέπουν να κυριαρχήσει η αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει εκπτώσεις και στα εθνικά θέματα, που είναι βούτυρο στο εκλογικό «ψωμί» αυτού του χώρου. Κάθε υπαινιγμός για κάτι τέτοιο είναι αιτία πολέμου – πολλώ δε μάλλον όταν έρχεται από τον πρώην πρωθυπουργό Σαμαρά.
● Οι αλλεπάλληλες παρεμβάσεις διαφόρων ομάδων βουλευτών για θέματα της καθημερινότητας έδιναν την αίσθηση ότι η κυβέρνηση δεν κάνει όσα πρέπει και ότι έχει ανάγκη από έλεγχο, κινητοποίηση και διάφορες εσωκομματικές «αγριάδες» για να πράττει τα δέοντα.
● Ο Μητσοτάκης, με βάση τα προηγούμενα, έχει πλέον απόλυτη ανάγκη να εγκαταλείψει οριστικά την αμήχανη άμυνα και να κάνει επίδειξη δύναμης και ελέγχου της κατάστασης. Αν αφήσει άλλα δυόμισι χρόνια να περάσουν με τον ίδιο απολογούμενο, ένας θεός ξέρει σε ποια κατάσταση θα βρεθεί μέχρι τις επόμενες κάλπες.
Με απλά λόγια ο Σαμαράς υπερεκτίμησε την ανοχή του Μητσοτάκη, την οποία κακώς εξέλαβε ως αδυναμία.
Ένα θέμα που μετά βεβαιότητας θα προκύψει από εδώ και πέρα είναι τα σενάρια για στήριξη του Σαμαρά σε κάποια από τις δυνάμεις που κινούνται δεξιά της Ν.Δ. Ας μην βιαζόμαστε ούτε για τη στήριξη ούτε για την όποια αποτελεσματικότητά της.
Πέντε μηνύματα Μητσοτάκη
Όσο για τον Μητσοτάκη, είναι αλήθεια ότι ο Σαμαράς του έκανε την καλύτερη πάσα για να κάνει μια ηχηρή δήλωση με πολλά σκέλη:
● Πρώτον, ότι έχει τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης και του κόμματος.
● Δεύτερον, ότι κανείς δεν μπορεί να του επιβάλει επιλογές – ούτε για τον / την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε για οποιοδήποτε άλλο θέμα.
● Τρίτον, ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές στην κριτική.
● Τέταρτον, ότι, αφού διέγραψε τον Σαμαρά, δεν θα κωλώσει να σουτάρει οποιονδήποτε άλλο ξεπεράσει τα όρια.
● Πέμπτον, ότι, ως συνέχεια των παραπάνω, δεν θα διστάσει να διακινδυνεύσει ούτε καν την κυβερνητική πλειοψηφία προκειμένου να κρατήσει γερά το τιμόνι.
● Έκτον, ότι, κατά συνέπεια, μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάει ακόμη και σε εκλογές, παρότι είναι γνωστή – και ειλικρινής – η επιθυμία του να στηθούν κάλπες στο τέλος της τετραετίας.
Ο Καραμανλής δεν είναι διαθέσιμος
Όποιος έχει μιλήσει έστω και μια φορά εδώ και πολύ καιρό – ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα – με τον Κώστα Καραμανλή ξέρει με βεβαιότητα ένα πράγμα: Δεν τον ενδιαφέρει ούτε κατ’ ελάχιστον η Προεδρία της Δημοκρατίας, ούτε οποιαδήποτε άλλη εμπλοκή του στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Η στάση του είναι απολύτως αρνητική σε κάθε παρόμοιο σενάριο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν κάνει καν τον κόπο να σχολιάζει τα σενάρια πολιτικής φαντασίας που κατά καιρούς κυκλοφορούν. Και γι’ αυτό μάλλον ένιωσε άβολα με την πρόταση του ονόματός του για την Προεδρία από τον Αντώνη Σαμαρά.
Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα σχολίαζε ούτε καν αυτή την πρόταση, εάν νωρίτερα δεν είχε επικρατήσει μια άνευ περιεχομένου μπουρδολογία περί… «μετώπου» το οποίο, κατά τους αργόσχολους και αναζητούντες θέμα σεναριογράφους, είχε συγκροτήσει με τον – κατά τα άλλα φίλο του επί πολλά χρόνια – Σαμαρά. Υποχρεώθηκε ωστόσο να διευκρινίσει πως «δεν υπήρξε καμία προσυνέννοηση» μεταξύ των πρώην πρωθυπουργών.
Ο ίδιος ο Καραμανλής, όπως έχουμε γράψει προσφάτως, έχει μια κόκκινη γραμμή που αφορά όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και όσους από τους βουλευτές της Ν.Δ. ζητούν τη γνώμη του: Θεμιτή η κριτική, αλλά μέχρι εκεί που δεν βλάπτει την παράταξη.
Ως εκ τούτων η προσπάθεια του Σαμαρά να βάλει προδιαγραφές για τον / την επόμενη Πρόεδρο της Δημοκρατίας χρησιμοποιώντας τον Καραμανλή μάλλον ενοχλητική ήταν για τον παλιό του φίλο…
Διαβάστε επίσης:
Διαγραφή Σαμαρά: Κανένα σχόλιο από Καραμανλή – Το Μαξίμου διαχωρίζει τους δύο πρώην πρωθυπουργούς
