Σε όσους απόλυτα φυσιολογικά έκαναν σκληρή κριτική στον Ματίας και σε όλους σχεδόν τους παίκτες που έπαιξαν στο Καραϊσκάκη, σε όσους ξέφυγαν και αμφισβήτησαν τις δυνατότητες αυτής της ομάδας και την ικανότητα του προπονητή που έφτιαξε την καλύτερη βαρσιόν της ΑΕΚ σε βάθος δεκαετιών και βέβαια σε αυτούς που αμφισβήτησαν την ενότητα των αποδυτηρίων και ακόμη και την ηθική κάποιων ποδοσφαιριστών.

Η απάντηση ήταν πιο ηχηρή από ότι ίσως περίμεναν και οι ίδιοι, ο Αλμέιδα και οι ποδοσφαιριστές του. Όπως και αυτοί που και με 112 γεμίζουν την Αγιά Σοφιά απάντησαν με την σειρά τους στους ξυπνητζήδες των σόσιαλ και όχι μόνο. Ήταν μια βραδιά με πολύ ποδόσφαιρο και με ακόμη περισσότερο ενότητα σαν κι αυτή που ζητούσε το πανό με την φράση από το καθιερωμένο κλείσιμο του Αρχηγού στο μυθικό 64. Μια υπέροχη θεραπευτική βραδιά για μια ομάδα που έχει πληγωθεί ουκ ολίγες φορές τους τελευταίους μήνες αλλά χθες για άλλη μια φορά φώναξε ΥΠΑΡΧΩ!

Η σωστή ανάλυση του θριαμβευτικού 4-0 επί του Άρη, που θυμίζω πως μέχρι την προηγούμενη αγωνιστική ήταν στην πρώτη θέση και έπεσε από εκεί με δυο σερί ήττες ενώ έχει καθαρίσει Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και δεν έχασε στο ΟΑΚΑ από τον ΠΑΟ, είναι κρισιμότερη ακόμη κι από την ίδια τη νίκη που ήταν τεράστιας σημασίας. Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή 3-4 αλλαγών στην εντεκάδα που μετατρέπει το ναυάγιο του Καραϊσκάκη στην ομαδάρα που χόρευε χθες στη βροχή.

Δεν είναι τόσο απλό το ποδόσφαιρο. Σαφώς και η στρατηγική που επέλεξε ο Ματίας στο Καραϊσκάκη ηττήθηκε κατά κράτος και κάποιες επιλογές παικτών στην εντεκάδα αποδείχτηκαν ολέθριες. Είναι δεδομένο πως δεν είναι να μένει παραπάνω από ένα ματς εκτός εντεκάδας ο Πινέδα. Προσωπικά θέλω να είναι ένας από τους 2-3 βασικούς που θα ξαναπαίξουν και στο Χαριλάου. Οι αλλαγές που έγιναν από Κυριακή σε Σάββατο έπαιξαν ρόλο. Όμως δεν ήταν τόσο απλό να φτάσουμε στο χθεσινό και σε καμία περίπτωση ότι έγινε χθες δεν εγγυάται το μέλλον. Και μην ξεχνάμε πως πριν το Καραϊσκάκη η ΑΕΚ είχε κάνει το καλύτερο της παιχνίδι, στα πρώτα 30 λεπτά που έπαιζε με 11 εναντίον 11, απέναντι στον Αστέρα και μάλιστα σε άδεια Φιλαδέλφεια.

Η ίδια 11αδα στο Φάληρο έκανε το χειρότερο παιχνίδι της ΑΕΚ από την ημέρα που ανέλαβε ο Αλμέιδα. Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι. Οπότε ούτε ισοπέδωση μετά το Φάληρο όπως έκαναν πολλοί και κυρίως αυτοί που περιμένουν στη γωνία αλλά ούτε και ενθουσιασμός μεγαλύτερος από όσο πρέπει μετά το χθεσινό. Την Τρίτη το ματς είναι ακόμη πιο σημαντικό γιατί εκεί δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία. Πρόκριση ή τέλος! Και δεν την παίρνει την ΑΕΚ να αποχαιρετήσει κι άλλη διοργάνωση πριν βγει το 2024.

Οποίοι κι αν παίξουν ξεκινούν από το μηδέν. Το γήπεδο θα είναι μια καυτή έδρα όπως είναι πάντα το Χαριλάου και ο Άρης έρχεται από τρεις σερί ήττες με την τελευταία να είναι βαριά και ασήκωτη λόγω και της άθλιας εικόνας και έχει την ευκαιρία να απαντήσει μέσα σε 3 μέρες. Μιλάμε για βαθμό επικινδυνότητας και συνθήκες για την… τέλεια καταιγίδα που απαιτούν να αποσταλεί από σήμερα μήνυμα…112!

Η ΑΕΚ είναι σε μια ευαίσθητη ψυχολογικά κατάσταση και πρέπει να είναι προετοιμασμένη για πόλεμο την Τρίτη. Έναν πόλεμο στον οποίο πρέπει να νικήσει με οποιοδήποτε τρόπο. Από μια δεύτερη νίκη εκεί μέσα μέχρι πρόκριση με 0-0 και καρδιοχτύπια μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Αυτά. Σε κάθε περίπτωση η χθεσινή βραδιά θα μείνει. Ήταν υπέροχη. Την αφιερώνω στα καθάρματα που αμφισβήτησαν την ηθική του Ρότα και όχι μόνο και στους insiders που ξέρουν πόσο… διχασμένα είναι τα αποδυτήρια της ΑΕΚ…