0 1 min 12 ώρες

Τώρα που ήμουν στο Παρίσι γινόταν και μια ξεχωριστή εκδήλωση για την ελληνική ποίηση και πεζογραφία.

Ο Σύλλογος Phonie – Graphie, που ιδρύθηκε στο Παρίσι το 1994 από τον Νίκο Γραικό, έχει ως σκοπό την εκμάθηση και προώθηση των Νέων Ελληνικών στο Παρίσι. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 30 χρόνων από την ίδρυσή του οργάνωσε στις 13-15.12.24, στο Maison de la Grèce, που διαχειρίζεται η ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι, ένα τριήμερο «Σαλόνι βιβλίου» με συμμετοχή Γάλλων εκδοτών καθώς και Ελλήνων και Γάλλων συγγραφέων ελληνικών βιβλίων μεταφρασμένων στα γαλλικά ή γαλλικών βιβλίων που σχετίζονται με την Ελλάδα. Στο πλαίσιο του τριημέρου, οργανώθηκαν παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις και στρογγυλές τράπεζες.

Η παρέμβαση της ποιήτριας Μαρίας Πατακιά είχε θέμα την «Επίδραση της αποδημίας στη λογοτεχνική και ποιητική γραφή» και πιο συγκεκριμένα πώς επιδρά στην επιλογή της γλώσσας γραφής, τη θεματική και τη λογοτεχνική φόρμα η διαβίωση σε χώρα όπου ομιλείται άλλη γλώσσα από τη μητρική του λογοτέχνη.

Εξετάστηκαν παραδείγματα Ελλήνων λογοτεχνών του 20ού και του 21ου αι. που έζησαν ή ζουν εκτός Ελλάδας, μη Ελλήνων λογοτεχνών που έζησαν ή ζουν στην Ελλάδα, καθώς και τα ιδιαίτερα φαινόμενα της διγλωσσίας και της μίξης γλωσσών.

Η ποιήτρια. Η Μαρία Πατακιά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπήρξε μέλος του ΔΣΑ και στη συνέχεια ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Paris 2, στο Παρίσι. Εργάστηκε στις Βρυξέλλες ως νομική σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπήρξε πρόεδρος και είναι γραμματέας του ελληνικού πολιτιστικού συλλόγου στο Βέλγιο «Κύκλος». Είναι επίσης μέλος του γαλλικού πολιτιστικού ομίλου Art Faber και μέλος ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων στις Βρυξέλλες. Μοιράζει τον χρόνο και τα ενδιαφέροντά της μεταξύ Βρυξελλών, Παρισιού και Αθήνας. Από τις εκδόσεις Μελάνι έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές της: «Βηματιστές του Χρόνου» (2016), «Ζυγός Ψυχοστασίας» (2018), «Περί Έρωτος ως μόνου δαιμονίου» (2020).

Από τις εκδόσεις Le miel des Anges εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2021 και το πρώτο προσωπικό βιβλίο με ποιήματά της μεταφρασμένα στα γαλλικά «Arpenteurs du temps – et autres recueils» σε μετάφραση Michel Volkovitch. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί επίσης στα αγγλικά και αλβανικά και έχουν δημοσιευτεί σε σχετικά περιοδικά ποίησης. 

ΥΓ.: Καλές γιορτές να έχουμε!

Διαβάστε επίσης:

Η βιασύνη πληρώνεται

Μια φορά κι έναν καιρό, στο Παρίσι

Μείωση κόστους στα δάνεια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.