Να τηρήσει την υπόσχεση του και να προχωρήσει νομοθετικά την εξίσωση με τους πολύτεκνους, για τις μεταθέσεις και αποσπάσεις ζητούν οι τρίτεκνοι εκπαιδευτικοί από τον πρωθυπουργό καθώς δεν μπορούν να ζουν μακριά από τα σπίτια τους και τα παιδιά τους.

Οι εκπαιδευτικοί απευθύνουν για τρίτη φορά ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη και την Υφυπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη, εκφράζοντας την αγωνία τους για την καθυστέρηση στην υλοποίηση της δέσμευσης για εξίσωση των δικαιωμάτων τους με εκείνα των πολυτέκνων.

Όπως υπογραμμίζουν οι εκπαιδευτικοί παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις για πολιτική βούληση και τη στήριξη που έχει εκφραστεί από θεσμικούς φορείς, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και βουλευτές όλων των παρατάξεων, δεν έχει υπάρξει καμία νομοθετική εξέλιξη για την ένταξη των τριτέκνων στην ειδική κατηγορία μεταθέσεων και αποσπάσεων. Οι εκπαιδευτικοί τονίζουν ότι η απουσία αυτής της ρύθμισης επιβαρύνει σημαντικά τις οικογένειές τους, τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά. Η ακρίβεια και το υψηλό κόστος στέγασης καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη διαβίωση των πολυμελών οικογενειών, ενώ η ανάγκη συντήρησης πολλαπλών κατοικιών, λόγω επαγγελματικών μεταθέσεων, επιτείνει τα προβλήματα. Πολλοί εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να ταξιδεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα για να βρίσκονται κοντά στις οικογένειές τους, γεγονός που επιβαρύνει την καθημερινότητά τους και την ψυχική τους υγεία.

Τρίτη Ανοιχτή Επιστολή

Αξιότιμε κύριε Μητσοτάκη Αξιότιμε κύριε Πιερρακάκη,
Αξιότιμη κυρία Ζαχαράκη,

Εμείς οι τρίτεκνοι εκπαιδευτικοί απευθυνόμαστε εκ νέου σε εσάς, τρεις και πλέον μήνες μετά τις ανακοινώσεις της ΔΕΘ και μετά από πλήθος ανοιχτών και προσωπικών επιστολών σε εσάς και σε άλλα δημόσια πρόσωπα, όπως η Πρώτη Κυρία της χώρας και η Πρόεδρος της Βουλής, ερωτημάτων και σχετικών αναφορών στη Βουλή από βουλευτές όλων των παρατάξεων, δημοσίων δεσμεύσεων βουλευτών σας και κινήσεων στήριξης από πολλούς μητροπολίτες και κυρίως από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ο λόγος της εκ νέου απεύθυνσής μας είναι ότι παρά τη δική σας δημόσια δέσμευση για σύγκλιση και τη φαινομενική ύπαρξη πολιτικής βούλησης για εξίσωση των δικαιωμάτων των τριτέκνων με τους πολύτεκνους, δεν έχει ύπαρξη καμία νομοθετική ρύθμιση ώστε να ικανοποιηθεί το αίτημά μας για την πλήρη εξομοίωση των Τρίτεκνων Εκπαιδευτικών με την ειδική κατηγορία μεταθέσεων και αποσπάσεων όπου κατατάσσονται οι πολύτεκνοι συνάδελφοί μας. Έχει παρέλθει ένα ολόκληρο τρίμηνο από την πρώτη μας συσπείρωση ως Πανελληνίου Συλλόγου Τρίτεκνων Εκπαιδευτικών “Η Σοφία”, ο χρόνος κυλά και οι οικογένειές μας υποφέρουν. Σας ζητάμε μέσα στο πνεύμα αγάπης των ημερών να συλλογιστείτε αν έχετε πράξει τα δέοντα ώστε να διασφαλίσετε στα παιδιά των τρίτεκνων οικογενειών μας όχι μόνο τα απαραίτητα προς το ζην, όχι μόνο την οικονομική δυνατότητα να λάβουν ένα δώρο από τους γονείς τους, αλλά κυρίως να συλλογιστείτε αν έχετε πράξει όσα θα μπορούσατε ώστε να έχουν κοντά τους αυτούς τους οποίους έχουν περισσότερο ανάγκη, τους γονείς τους. Η ακρίβεια και το στεγαστικό δυσχεραίνουν εξαιρετικά ακόμα και τον βιοπορισμό μιας πολυμελούς οικογένειας που σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να συντηρήσει όχι δύο αλλά και τρία και τέσσερα σπίτια όταν υπάρχουν παιδιά φοιτητές. Οι οικονομικές απαιτήσεις αυξάνονται εκθετικά με κάθε νέο μέλος που προστίθεται στην οικογένεια και κάθε νέο μέλος διαθέτει διαφορετική ψυχοσύνθεση και χρειάζεται διαφορετική μέριμνα όταν πρέπει να χωριστεί από τους κύριους φροντιστές του, τους γονείς του για δύο ή και περισσότερα χρόνια. Αυτή η ποικιλομορφία χαρακτήρων και οι ασύμμετρες προκλήσεις που απορρέουν είναι αβάσταχτες. Πολλοί συνάδελφοί μας ταλαιπωρούνται ταξιδεύοντας ακόμα και 600 χιλιόμετρα ή και πετώντας με το αεροπλάνο κάθε Παρασκευή ώστε να συναντηθούν με τα παιδιά και τους/τις συζύγους τους έστω για μιάμιση μέρα, ενώ ταυτόχρονα παλεύουν να ασκήσουν όσο καλύτερα γίνεται το επάγγελμα-λειτούργημά τους και να μορφώσουν τα παιδιά των άλλων πολιτών. Αρκούν όμως αυτές οι προσωπικές, οικονομικές και ψυχολογικές θυσίες για να κρατηθούν αυτές οι οικογένειες ενωμένες;

Αυτό είναι το ερώτημα που μας ταλανίζει νυχθημερόν.

Απευθυνόμαστε λοιπόν εκ νέου σε σας και κυρίως στο συναίσθημα αλληλεγγύης που επιτάσσουν τόσο οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων, όσο και η γενικότερη πολιτική σας κουλτούρα αναφορικά με τη συνοχή της οικογένειας. Προκαλεί μεγάλη έκπληξη σε μας και στα παιδιά μας το γεγονός ότι παρά την ύπαρξη του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, το αίτημά μας δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και μάλιστα δεν είναι καν μέσα στις δράσεις της Επιτροπής Δημογραφικού.

Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στο κατεπείγον του πράγματος. Οι ψυχές των παιδιών μας δεν μπορούν να βιώνουν άλλο τη συνεχή αβεβαιότητα και τη γονική απουσία, που στα μάτια τους φαντάζουν ως τιμωρία για κάποιο δικό τους παράπτωμα και τις τραυματίζουν με ανυπολόγιστες συνέπειες για πάντα.

Σας καλούμε να ενεργήσετε άμεσα και αστραπιαία ως ένας άλλος Άγιος Βασίλης εν όψει των μεταθέσεων και αποσπάσεων.
Εμείς και τα παιδιά μας έχουμε εξαντληθεί να λαμβάνουμε απορριπτικές και αποθαρρυντικές γνωμοδοτήσεις από τα Κεντρικά Υπηρεσιακά μας Συμβούλια στα οποία έχουμε κατ’ επανάληψη ζητήσει κατ’ εξαίρεση εξέταση των αιτήσεών μας. Κάθε απόρριψη είναι για μας και τα παιδιά μας μια ακόμα μαχαιριά στην καρδιά.