Πες μου ποιους βάζεις στην πολιτική, να σου πώς τι είδους πολιτικός αρχηγός είσαι. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή.

Παλιά, για να διεκδικήσει κάποιος θέση στη Βουλή, έπρεπε να είχε πρώτα αποκατασταθεί, με τη δουλειά του, στην κοινωνία. Και ως βουλευτής, μπορεί να ηταν «παλαιοκομματικός», αλλά είχε αίσθηση αποστολής, πίστευε σε αυτά που έλεγε και κατά κανόνα έβγαινε από την πολιτική φτωχότερος από ό,τι μπήκε. Επιπλέον, είχε την αξιοπρέπεια του κινηματογραφικού Ανδρέα Μαυρογυαλούρου, που όταν ανακάλυψε ότι τον περιστοιχίζουν λαμόγια σαν τον Γκρούεζα, υπέβαλε την παραίτησή του.

Τις τελευταίες δεκαετίες, μπαίνουν σωρρηδόν στη Βουλή πολλοί που δεν θα έπρεπε να περνούν ούτε απ’ έξω. Ανεπάγγελτοι, δημιουργήματα του κομματικού σωλήνα, κακόφημες φιγούρες, απολίτικες «φίρμες» του θεάματος και των σπορ, περιφερόμενοι πολιτευτές. Ακόμη και σούργελα κάνουν πολιτική καριέρα δια των ισχυρών του χρήματος και των ΜΜΕ. Και ας μην κρυβόμαστε: Ενίοτε εκτός από την κοινωνική «καταξίωση» που εξασφαλίζουν, ως βουλευτές και υπουργοί, βγάζουν και λεφτά.

Το αποτέλεσμα είναι ορατό: Υποβάθμιση του κοινοβουλευτισμού. Πολιτικό προσωπικό χαμηλής ποιότητας και εμφανούς ιδιοτέλειας νομοθετεί και κυβερνάει – με τη θέληση του «σοφού ελληνικού λαού». Η εποχή Μητσοτάκη συνδέεται με την κατασκευή ενός νέου είδους πολιτικού. Όταν δεν είναι προϊόν μετεγγραφής από άλλους πολιτικούς χώρους – στους οποίους απέτυχε – είναι επιλογή του από τη διαβόητη «λίστα στελεχών» που έβγαλε αρκετά άνθη, σαν τον περίφημο Πάτση.

Σε δύο εθνικές εκλογές εμπλούτισε την κοινοβουλευτική Ν.Δ. με πολιτικούς αυτής τη προέλευσης, στις τελευταίες ευρωεκλογές τη συμπλήρωσε με τον Αυτιά και τη Μελέτη, και τώρα ολοκληρώνει το θεάρεστο έργο του με την ανακοίνωση νέας φουρνιάς υποψήφιων βουλευτών – με διόλου κολακευτικό βίο και πολιτεία. Ως υποψήφιο στη Β3 Περιφέρεια της Αθήνας – δίπλα στον Δένδια και στον Θεοδωρικάκο – ανακοινώθηκε νεαρός, προερχόμενος από το μιντιακό περιθώριο, που είχε προσπαθήσει να σταδιοδρομήσει ως καλλιτέχνης σε μεσημεριανάδικο, με στίχους όπως: «Έχεις αέρα και πόδια ψηλά, μουράτο αμάξι, κυριλέ προστυχιά».

Απέκτησε σχέση με την πολιτική, εντασσόμενος στη Ν.Δ. , όταν – κατά δήλωσή του – του τηλεφώνησε προσωπικά ο …Μητσοτάκης: «Ένα άρθρο μου τού είχε κινήσει το ενδιαφέρον και μού ζήτησε να βρεθούμε». Κάπως έτσι, ο ατάλαντος τραγουδιστής, βρέθηκε πορτ παρόλ της Ν.Δ. Θεωρείται σπεσιαλίστας του ευτελούς λόγου και της γκάφας, αλλά ο πρωθυπουργός τον θέλει στην επόμενη Βουλή. Εκεί θα βρει αρκετούς της ιδίας κατηγορίας, καθώς διευρύνεται η ομάδα όσων σταδιοδρομούσαν στον διαδικτυακό βούρκο, προτού τους ανακαλύψει το πρωθυπουργικό σκάουτινγκ.

Εκπρόσωπός τους θα είναι επαξίως, μια κυρία που ξεκίνησε ως απεχθές τρολ, με εμετικές αναρτήσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του τότε πρωθυπουργού Τσίπρα, τον οποίο ήθελε να στείλει στα «καμαράκια του Κορυδαλλού». Από το 2019, με προτροπή φίλου του και μέντορά της – για μερικούς μέντορα και των δύο – η Ειρήνη Αγαπηδάκη άρχισε να παίρνει κυβερνητικά αξιώματα. Για να μείνουν άναυδοι οι πάντες το 2023, με την τοποθέτησή της στην κορυφή του του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Ν.Δ. Εκεί που οι προκάτοχοι του Μητσοτάκη έβαζαν προσωπικότητες σαν την Άννα Συνοδινού.

Μετά τον διορισμό στη Βουλή από την καλύτερη δυνατή θέση, σήμερα είναι υπουργός Υγείας δίπλα στον Άδωνι – πώς λέμε: Να έχουμε και το νου μας. Και τώρα θέλει να της προσδώσει λαϊκή νομιμοποίηση, με υποψηφιότητα στη Β2 Περιφέρεια, βεντούζα στον Χρυσοχοΐδη, που είχε απομακρύνει από το ίδιο υπουργείο για χάρη της.

Ο αρχηγός της Ν.Δ. και πρωθυπουργός βαρύνεται με αλλεπάλληλα πλήγματα κατά της πολιτικής και της ηθικής που πρέπει να τη συνοδεύει. Με τη στρατολόγηση προσώπων με φαιό πρότερο βίο στα δημόσια πράγματα, το επιδεινώνει: Οι λούμπεν συμπεριφορές και οι τρολιές γίνονται επισήμως κριτήρια εποικισμού του Κοινοβουλίου.