Τα τελευταία χρόνια το εθνικό προϊόν αυξάνεται σε υπερδιπλάσιους ρυθμούς από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Αλλά, από τη 13η θέση που ήμασταν το 2009, βρεθήκαμε τελευταίοι το 2024 αναφορικά με το διαθέσιμο-πραγματικό εισόδημα.

Μας πέρασαν και οι Βούλγαροι…

Γιατί, μπορεί να αυξάνεται το ΑΕΠ, αλλά:

• Οι μισθωτοί συμμετέχουν ελάχιστα (1%) στην οικονομική μεγέθυνση. Ο πλούτος αφορά τους εισοδηματίες (+1,5% τα κέρδη από διακράτηση του πλούτου) και τους αυτοαπασχολούμενους (+1,76% τα εισοδήματα των).
• Ο πληθωρισμός αυξαίνεται σε διπλάσια ποσοστά από την Ευρώπη κατατρώγοντας ο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα.
• Οι επιχειρήσεις προχωρούν σε προσλήψεις, αλλά… δεν πληρώνουν. Πολλές θέσεις εργασίας, η ανεργία μειώνεται χάρις κυρίως στον τουρισμό, αλλά οι αμοιβές είναι αναιμικές…
• Το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων και συνταξιούχων φαλκιδεύει και η εφορία. Οι υψηλοί συντελεστές άμεσης φορολογίας επιβάλλονται από πολύ χαμηλά, καθώς δεν έχει τιμαριθμοποιηθεί η φορολογική κλιμάκια τα τελευταία 15 έτη. Ο δε βασικός εισαγωγικός μισθός πληρώνει ήδη φόρο και από τον προσεχή Απρίλιο, που θα ανέλθει στα 870 ευρώ μεικτά (740 καθαρά ή 10.355 ευρώ το χρόνο) θα γίνεται παρακράτηση φόρου 22%!
• Ο ΦΠΑ επιπίπτει στο λαϊκό εισόδημα και το απομυζά, ενώ η μείωση των δαπανών του μέσου επισκέπτη (τουρίστα) στα 565 ευρώ, από 590 πριν την υγειονομική κρίση και τα 1.350 ευρώ στην Ισπανία (μέση κατανάλωση μιας εβδομάδας), δείχνει ότι οι υψηλοί δείκτες ΦΠΑ αποτρέπουν την κατανάλωση των τουριστών. Άρα, καταρρίπτεται και το επιχείρημα ότι τον ΦΠΑ τον διατηρεί η κυβέρνηση υψηλά γιατί τον πληρώνουν οι… ξένοι. Πλέον αποφεύγουν να ξοδέψουν στην (ακριβή) Ελλάδα…

Τα «ευρήματα αυτά αποτελούν ένδειξη άνισης κατανομής της ευημερίας στην Ελλάδα», σημειώνει μεταξύ άλλων το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) στην ενδιάμεση Έκθεσή τους για την πορεία της Οικονομίας.

Έτσι, μέσα σε μια τετραετία (Νοέμβριος 2020-Νοέμβριος 202) οι τιμές των ρούχων εκτινάχτηκαν στο +31,3% (κατηγορία Ένδυση και Υπόδηση), οι τιμές στο σούπερ μάρκετ αυξήθηκαν κατά 30,5% (Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά) και τα ενοίκια κατά 24,3% (Στέγαση). Ενώ μεγάλες αυξήσεις καταγράφηκαν και στις κατηγορίες «Μεταφορές» (+23,8%) και «Ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια» (+21,4%).

Με αυτά τα δεδομένα το 2023 στη χώρα μας το ύψος του μέσου ετήσιου προσαρμοσμένου μισθού πλήρους απασχόλησης ήταν 17.013 ευρώ, επίδοση που αποτελούσε την τρίτη χαμηλότερη μεταξύ των 26 υπό εξέταση κρατών-μελών της ΕΕ.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα μας αποτελεί το μοναδικό από τα υπό εξέταση κράτη-μέλη της ΕΕ όπου καταγράφεται μείωση του συγκεκριμένου μεγέθους συγκριτικά με το 2009. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στην «υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδας από τη 13η το 2009 στην 24η θέση της σχετικής κατάταξης το 2023. Σε όρους διαθέσιμου εισοδήματος το αντίστοιχο μέγεθος ανήλθε στην Ελλάδα σε 21.004, το χαμηλότερο επίπεδο μεταξύ των υπό εξέταση κρατών-μελών της ΕΕ».

Δείτε το τρικ των κυβερνητικών αυξήσεων: την 4ετία 2020-23 οι μέσες αμοιβές αυξήθηκαν κατά 7,6%, αλλά το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα (μονάδες αγοραστικής δύναμης) μειώθηκε κατά 6,3%.

Την ίδια περίοδο ο πραγματικός μισθός (διαθέσιμο εισόδημα) αυξήθηκαν κατά 15% στην Βουλγαρία.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι, πλέον, στην Ελλάδα υπάρχει απασχόληση. Αλλά δεν υπάρχει (πραγματικό/διαθέσιμο) εισόδημα.

Και εν τέλει, εάν διατηρούμε ένα κάπως καλύτερο επίπεδο ζωής από την Βουλγαρία, αυτό αποδίδεται στις περισσότερες ώρες εργασίας των Ελλήνων κάθε εβδομάδα…