Την πορεία του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ, από την ελπιδοφόρα έναρξή της, μέχρι την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, αναλύει ο Guardian

Το βρετανικό Μέσα περνά από το «μικροσκόπιό» του τις επιτυχίες, τις προκλήσεις και τις επιλογές που διαμόρφωσαν την κληρονομιά του Δημοκρατικού προέδρου και οδήγησαν στην επάνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία.

Για τους θαυμαστές του, ο Μπάιντεν θα παραμείνει ένας από τους πιο σημαντικούς προέδρους μίας θητείας στην ιστορία των ΗΠΑ. Για τους επικριτές του, θα είναι αυτός που υπέκυψε σε ένα μοιραίο σφάλμα.

Με την πλάτη του ίσια, τη φωνή του σταθερή, ο Τζο Μπάιντεν στάθηκε στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ λίγες ημέρες μετά από μια βίαιη εξέγερση και δήλωσε: «Η δημοκρατία επικράτησε». Προχωρώντας τριάμισι χρόνια μπροστά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδειχνε μια διαφορετική, αποδυναμωμένη εικόνα. «Τελικά νικήσαμε το Medicare», μουρμούρισε μπερδεμένος στην Ατλάντα της πολιτείας της Τζόρτζια.

Από τις ανεβασμένες ελπίδες κατά την ημέρα της ορκωμοσίας του, μέχρι εκείνη τη ζοφερή βραδιά του ντιμπέιτ με τον Ντόναλντ Τραμπ, η δημόσια παρακμή του 46ου προέδρου είχε τα χαρακτηριστικά μιας αμερικανικής τραγωδίας που άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Οι θαυμαστές και οι επικριτές του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ

Για τους θαυμαστές του, ο Μπάιντεν θα παραμείνει ένας από τους πιο σημαντικούς προέδρους μίας θητείας στην ιστορία των ΗΠΑ, αφού έσωσε το έθνος από μια πανδημία, κατεύθυνε σημαντική νομοθεσία μέσα από ένα διχασμένο Κογκρέσο και δημιούργησε σχεδόν 17 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Αλλά δέχθηκε επίθεση από τον υψηλό πληθωρισμό, την παράνομη μετανάστευση και την «αδυσώπητη» πορεία του χρόνου.

Για τους επικριτές του, επρόκειτο για έναν πεισματάρη ογδοντάχρονο, ο οποίος υπέκυψε σε ένα μοιραίο ελάττωμα: αφού υποσχέθηκε να είναι μια μεταβατική μορφή, δεν ήξερε πότε να φύγει. Και όταν τελικά το έκανε, ήταν πολύ αργά.

Ο Τσάρλι Σάικς, συντηρητικός συγγραφέας και ραδιοτηλεοπτικός φορέας, δήλωσε: «Είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από το συμπέρασμα ότι, καθώς ο Μπάιντεν αποχωρεί από το αξίωμα, δεν είναι τόσο μετασχηματιστική φιγούρα όσο ιστορική παρένθεση, επειδή τελικά απέτυχε να ανταποκριθεί στην πολιτική στιγμή ή στην ουσιαστική αποστολή της προεδρίας του. Η πρωταρχική οδηγία της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν ήταν να αποτρέψει την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία και η αποτυχία του να το πετύχει αυτό είναι πιθανό να είναι η μόνιμη κληρονομιά του».

Όταν ο Μπάιντεν αναχωρήσει από την Ουάσινγκτον τη Δευτέρα, στο αποκορύφωμα μιας καριέρας που καλύπτει περισσότερο από μισό αιώνα ως γερουσιαστής, αντιπρόεδρος και πρόεδρος, το παλιό ρητό ότι όλες οι πολιτικές ζωές καταλήγουν σε αποτυχία θα αιωρείται πάνω του.

Θα είναι 82 ετών, ο γηραιότερος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ και ο πρώτος προπάππους που θα αναλάβει το αξίωμα. Οι Δημοκρατικοί θα αγωνιούν επί μακρόν για το γιατί η ηλικία του και η καταλληλότητά του για το αξίωμα δεν έγιναν πολιτική ανάγκη μέχρι να είναι πολύ αργά.

Είναι εύκολο να ξεχάσουμε τώρα την κακοδαιμονία που κληρονόμησε ο Μπάιντεν. Σε εκείνη την εναρκτήρια ομιλία του τον Ιανουάριο του 2021, μίλησε για τέσσερις κρίσεις: την πανδημία του κορονοϊού, το κλίμα, την οικονομία και τη φυλετική δικαιοσύνη. Στεκόμενος στο σημείο όπου μόλις δύο εβδομάδες νωρίτερα ένας φιλο-Τραμπ όχλος είχε προσπαθήσει να ανατρέψει την εκλογική του νίκη, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε επίσης να αποκαταστήσει την ψυχή της Αμερικής.

Θα ήταν, από πολλές απόψεις, μια προεδρία με δύο μισά. Ο Μπάιντεν κρέμασε ένα πορτραίτο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ πάνω από το τζάκι στο Οβάλ Γραφείο και έδρασε με μια κλίμακα και ταχύτητα που ενθουσίασε τους προοδευτικούς και έριξε τους αντιπάλους του στα τάρταρα.

Η μείωση της παιδικής φτώχιας και η εντυπωσιακή νομοθετική κληρονομιά

Τον Μάρτιο του 2021 δρομολόγησε την παροχή βοήθειας ύψους 1,9 εκατ. δολαρίων για την πανδημία, δημιουργώντας μια σειρά νέων προγραμμάτων που μείωσαν προσωρινά στο μισό την παιδική φτώχεια, σταμάτησαν τις εξώσεις, επιτάχυναν τα ποσοστά εμβολιασμού και συνέβαλαν σε εκατομμύρια θέσεις εργασίας.

Ακόμη και τότε υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια. Ο πληθωρισμός αυξήθηκε και τον Ιούνιο η δημοτικότητα του Μπάιντεν μειώθηκε από 61% σε 39%, σύμφωνα με το AP-Norc Center for Public Affairs Research.

Τον Αύγουστο, μια αποτυχημένη στρατιωτική απόσυρση από το Αφγανιστάν, η οποία είδε τους Ταλιμπάν να εισβάλλουν στην Καμπούλ και να σκοτώνονται 13 μέλη των αμερικανικών υπηρεσιών, προκάλεσε άλλο ένα πλήγμα από το οποίο το κύρος του δεν θα ανέκαμπτε ποτέ.

Όμως ο Μπάιντεν συνέχισε και αργότερα το ίδιο έτος υπέγραψε ένα διακομματικό πακέτο υποδομών ύψους 1,2 εκατ. δολαρίων που όχι μόνο αντικατέστησε τους γερασμένους δρόμους και τις γέφυρες, αλλά βελτίωσε την πρόσβαση στο διαδίκτυο και προετοίμασε τις κοινότητες για να αντέξουν την κλιματική κρίση.

Στη συνέχεια, το 2022, ακολούθησαν δύο μέτρα που αναζωογόνησαν το μέλλον της μεταποίησης.

Ο νόμος για τα τσιπ και την επιστήμη παρείχε 52 δισ. δολάρια για την κατασκευή εργοστασίων και τη δημιουργία ιδρυμάτων για την εγχώρια παραγωγή τσιπ υπολογιστών, εξασφαλίζοντας ότι οι ΗΠΑ θα έχουν πρόσβαση στους πιο προηγμένους ημιαγωγούς που απαιτούνται για την οικονομική ανάπτυξη και τη διατήρηση της εθνικής ασφάλειας.

Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση της αύξησης των τιμών μέσω μέτρων όπως η μείωση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης, η μεταρρύθμιση της φορολογικής πολιτικής ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εταιρείες και οι υψηλόμισθοι πληρώνουν περισσότερα και η επένδυση σε καθαρή ενέργεια. Ήταν η σημαντικότερη νομοθεσία για το κλίμα που έχει ψηφιστεί ποτέ.

Ο Μπάιντεν υπέγραψε επίσης την πρώτη σημαντική ομοσπονδιακή νομοθεσία για τον έλεγχο της οπλοκατοχής εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, εστιάζοντας σε ενισχυμένους ελέγχους ιστορικού για τους νεότερους αγοραστές και στη στήριξη των πολιτειών που εφαρμόζουν νόμους περί κόκκινης σημαίας.

Ήταν από κάθε άποψη μια εντυπωσιακή νομοθετική κληρονομιά, αλλά μεγάλο μέρος της θα αποδώσει καρπούς μόνο στα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.

Ο Τζιμ Κλάιμπερν, Δημοκρατικός βουλευτής από τη Νότια Καρολίνα και στενός σύμμαχος του Μπάιντεν δήλωσε: «Όταν οι άνθρωποι γράφουν τα βιβλία ιστορίας, δεν γράφουν για τα λόγια και τα βήματα. Γράφουν για ουσιώδη πράγματα και, όσον αφορά την ουσία, προκαλώ οποιονδήποτε να μου δείξει μια κυβέρνηση που είχε μεγαλύτερη επίδραση στο ευρύ κοινό από ό,τι ο Μπάιντεν μετά, υποθέτω, τον Λίντον Τζόνσον».

Ενώ οι επικριτές του Μπάιντεν τον κατηγόρησαν ότι δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στα δικαιώματα ψήφου και στο χρέος των φοιτητικών δανείων, ο Κλάιμπερν σημείωσε ότι το ανώτατο δικαστήριο ήταν αυτό που μπλόκαρε τις προσπάθειές του. «Δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να δει ο κόσμος πόσο επιδραστικός υπήρξε αυτός ο πρόεδρος με πολύ θετικό τρόπο».

Ο Μπάιντεν τα είχε καταφέρει όλα αυτά με ισχνές μόνο πλειοψηφίες στο Κογκρέσο και σε μια εποχή κομματισμού και μνησικακίας. Αλλά αγωνίστηκε να επικοινωνήσει τις επιτυχίες του στο κοινό ή να αποσπάσει τα εύσημα γι’ αυτές.

«Χάθηκε η επαφή με τα πραγματικά συναισθήματα του λαού»

Ενώ ο Τραμπ συνέχισε να κυριαρχεί, η ενσυναίσθηση και η ικανότητα του Μπάιντεν να συνδέεται με τους ψηφοφόρους έμοιαζε να τον εγκαταλείπει. Απέτυχε να μεταδώσει την αίσθηση του επείγοντος στο χειρισμό των νότιων συνόρων με το Μεξικό, καθώς οι παράνομες διελεύσεις στα σύνορα αυξήθηκαν και υπερτονίστηκαν από τα δεξιά μέσα ενημέρωσης.

Ο Μπιλ Γκάλστον, ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Brookings στην Ουάσινγκτον, πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση για λόγους που μπορώ να καταλάβω, αλλά εξακολουθώ να λυπάμαι, έχασε την επαφή με τα πραγματικά συναισθήματα του λαού. Ενώ η διοίκηση μιλούσε για τα Bidenomics με λαμπρούς όρους, ο κόσμος ξεσηκωνόταν για τις υψηλές τιμές των βασικών αγαθών.

»Είναι κακό πολιτικά όταν φαίνεται ότι είσαι χειρότερος από λάθος, δηλαδή εκτός επαφής. Στον τομέα των τιμών, αλλά και της μετανάστευσης, η κυβέρνηση μετέδωσε την εντύπωση ότι πίστευε τα δικά της λεγόμενα και ότι ήταν εκτός επαφής με τις εμπειρίες που βίωναν εκατομμύρια Αμερικανοί. Το κόμμα πλήρωσε μεγάλο τίμημα γι’ αυτό».

Ακόμα κι έτσι, ο Μπάιντεν θα αψηφήσει και πάλι τις πιθανότητες στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022. Αλλά αυτή ακριβώς η επιτυχία θα τον οδηγούσε στην υπερβολή. Οι προηγούμενοι Δημοκρατικοί πρόεδροι είχαν υποστεί αυτό που ο Μπαράκ Ομπάμα αποκάλεσε «συντριβή» στις ενδιάμεσες εκλογές. Παρά τις προβλέψεις για ένα «κόκκινο κύμα», οι Δημοκρατικοί υπεραπέδωσαν, διατηρώντας τη Γερουσία και χάνοντας οριακά μόνο τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ο Πολ Μπεγκάλα, πρώην σύμβουλος του Λευκού Οίκου του Μπιλ Κλίντον, δήλωσε: «Το περίεργο είναι ότι οι ενδιάμεσες εκλογές για τον Μπάιντεν ήταν πολύ καλύτερες από ό,τι για τον Κλίντον ή τον Ομπάμα. Όταν χάνεις όπως έχασαν αυτοί, επαναπροσδιορίζεσαι, διορθώνεις το καράβι, οι ψηφοφόροι σου λένε κάτι. Οι ψηφοφόροι δεν ήταν τόσο σαφείς το 2022 λέγοντας στον Μπάιντεν να επαναπροσδιορίσει τη θέση του.

«Ήταν απλό πολύ μεγάλος στο μυαλό των Αμερικανών»

»Πλέον η Κλίντον θα μπορούσε να κινηθεί προς το κέντρο, ο Ομπάμα θα μπορούσε να κινηθεί προς το κέντρο, ο Μπάιντεν δεν θα μπορούσε να κινηθεί προς το να είναι πάλι 45. Ήταν απλώς πολύ μεγάλος στο μυαλό της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αμερικανών – της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών – και αυτό ήταν υπαρξιακό. Δεν ήταν πρακτικό, δεν ήταν πολιτικό και η αποτυχία του να το αντιμετωπίσει αυτό και η αποτυχία της ομάδας του να το αντιμετωπίσει θα πλήξει την κληρονομιά του».

Τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών ενίσχυσαν τη θέση του Μπάιντεν και ενίσχυσαν την αποφασιστικότητά του να διεκδικήσει την επανεκλογή του, ενώ παραμέρισαν τους φόβους των Αμερικανών ότι ήταν πολύ μεγάλος για τη θέση. Είχε νικήσει τον Τραμπ στο παρελθόν και επέμεινε ότι ήταν μοναδικά ικανός να το ξανακάνει.

Αλλά ορισμένοι Δημοκρατικοί συνέχισαν να ανησυχούν ότι ο Μπάιντεν, κολακευμένος από τις συγκρίσεις με γίγαντες όπως ο Ρούσβελτ και ο Τζόνσον, είχε χάσει από τα μάτια του πόσο επικίνδυνη ήταν η στιγμή – και πόσο σοβαρές θα ήταν οι συνέπειες αν έκανε λάθος.

Ο Ντιν Φίλιπς, βουλευτής της Μινεσότα, ανακοίνωσε ότι θα αμφισβητήσει τον Μπάιντεν στις προκριματικές εκλογές του κόμματος, επικαλούμενος τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και την ηλικία του προέδρου ως λόγους για να περάσει τη σκυτάλη σε μια νέα γενιά. Ο ίδιος δήλωσε στην εφημερίδα Washington Post: «Διατρέχουμε σοβαρό κίνδυνο μιας άλλης προεδρίας Τραμπ. Το κάνω αυτό για να αποτρέψω την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο».

Δημόσια, ο Φίλιπς γελοιοποιήθηκε. Ιδιαιτέρως, άλλοι συμμερίζονταν τις ανησυχίες του. Ο Λάρι Σάμπατο, διευθυντής του Κέντρου Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, θυμήθηκε ότι έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν Δημοκρατικό γερουσιαστή στα τέλη Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου του 2024.

«Του είπα: «Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο μου τηλεφωνήσατε; Θα ήθελα να ξέρω. Μου είπε: ‘Αντιλαμβάνεστε, ανεπίσημα, ότι ο Τζο Μπάιντεν δεν θα είναι ο υποψήφιός μας;’. Έμεινα άναυδος. Είπα, «Τι, πώς, γιατί;» Μου είπε, «Μόλις ήμουν σε μια συνάντηση μαζί του με πολλούς άλλους γερουσιαστές και δεν μπορούσε καν να λειτουργήσει. Δεν μπορούμε να τον βάλουμε υποψήφιο».

Ο Λάρι Σάμπατο πρόσθεσε ότι ο εν λόγω γερουσιαστής προσπάθησε να θέσει το θέμα, γεγονός που εξόργισε τον Λευκό Οίκο. «Τιμωρήθηκε, όπως και αρκετοί από αυτούς. Τον αντιμετώπισαν με ψυχρότητα για ένα διάστημα. Το θέμα είναι ότι πολλοί άνθρωποι το είχαν καταλάβει, αλλά δεν τους ενδιέφερε. Είμαι έκπληκτος που τη γλίτωσαν και δημιούργησαν τη δεύτερη θητεία του Τραμπ και θα είναι η μεγαλύτερη τετραετία της ζωής μας».

Η κυβέρνηση συνέχισε να υποβαθμίζει τις ανησυχίες σχετικά με την ηλικία του Μπάιντεν και έδωσε σύντομη απάντηση σε όποιον δημοσιογράφο τόλμησε να το θέσει. Καμία πηγή που ερωτήθηκε από τον Guardian δεν διέκρινε μια σκόπιμη συνωμοσία, αλλά μάλλον μια περίπτωση συλλογικής ευσεβούς πόθου σε ένα ταχέως εξελισσόμενο εργασιακό περιβάλλον που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για προοπτικές.

Οι «γκάφες» και το καταστροφικό ντιμπέιτ

Όλο το προσωπικό του Λευκού Οίκου προτιμά την αίσθηση του ελέγχου και τείνει να προστατεύει τον επικεφαλής, οπότε δεν ήταν περίεργο που περιόρισαν την έκθεση του Μπάιντεν: έδωσε πολύ λιγότερες συνεντεύξεις Τύπου από τους προκατόχους του. Όταν μιλούσε λάθος, η υπεράσπιση ήταν ότι ήταν απλώς πιστός στον επιρρεπή σε γκάφες εαυτό του.

Ο Γκάλστον, πρώην σύμβουλος πολιτικής της Κλίντον, είπε: «Ο Μπάιντεν δεν είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο: «Από τη μία πλευρά, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν γνώριζαν. Από την άλλη πλευρά, βρίσκω εύκολο να πιστέψω ότι, εν θερμώ της άγριας πολιτικής μάχης, βλέπεις αυτό που θέλεις να δεις και είτε δεν βλέπεις αυτό που δεν θέλεις να δεις είτε υποτιμάς τον αντίκτυπο και τη σημασία του».

Τον Ιούνιο, ωστόσο, το παιχνίδι είχε τελειώσει. Το πρώτο προεδρικό ντιμπέιτ πραγματοποιήθηκε πολύ νωρίτερα από ό,τι σε έναν τυπικό εκλογικό κύκλο. Στεκόμενος στη σκηνή μαζί με τον Τραμπ στην Ατλάντα, ο Μπάιντεν έμοιαζε όλος 81 ετών, καθώς έκανε λάθη, δυσκολευόταν να ολοκληρώσει προτάσεις και, όταν ήρθε η σειρά του αντιπάλου του, κοίταζε στη μέση απόσταση με το στόμα ανοιχτό.

Ο Μπεγκάλα σχολίασε: «Αυτό το ντιμπέιτ ήταν η χειρότερη εμφάνιση στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, ίσως σε όλη την αμερικανική ιστορία. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν τόσο κακό. Όλοι μιλάμε, α, ο Νίξον είχε κακό μακιγιάζ και δεν είχε ξυριστεί. Ο Μπάιντεν δεν μπορούσε να ολοκληρώσει μια πρόταση και μιλούσε για το πώς τελικά νικήσαμε το Medicare».

Ο πανικός σάρωσε τις τάξεις ενός Δημοκρατικού κόμματος που ενώθηκε από την κοινή επιθυμία του να εμποδίσει την επιστροφή του Τραμπ. Ο Ομπάμα, η πρώην πρόεδρος της Βουλής Νάνσι Πελόζι και άλλοι φέρεται να έκαναν γνωστό ότι είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα του Μπάιντεν να νικήσει τον Τραμπ. Εκείνος αντιστάθηκε στην πίεση μέχρι που έγινε συντριπτική.

Ο Μπάιντεν ανακοίνωσε τον Ιούλιο ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του και θα υποστηρίξει την αντιπρόεδρό του, Καμάλα Χάρις, αντί αυτού. Ο Τζιμ Κλάιμπερν, ο οποίος χαρακτήρισε την επίδοση στο ντιμπέιτ ως «μεμονωμένη» που προκλήθηκε από «υπερφόρτωση προετοιμασίας», δήλωσε: «Εκείνη τη στιγμή, πίστευα ότι έπαιρνε τη σωστή απόφαση. Κοιτάζοντας πίσω τώρα, δεν νομίζω ότι ήταν η σωστή απόφαση. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις γι’ αυτά τα πράγματα, μέχρι που τις περισσότερες φορές είναι πολύ αργά για να το μάθεις».

Ο Μπάιντεν, που θεωρήθηκε πολιτικό βαρίδι, έπαιξε ελάχιστο ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία της Χάρις και έγινε μάρτυρας της συντριβής της τόσο στο κολέγιο των εκλεκτόρων όσο και στη λαϊκή ψήφο. Αναγκάστηκε να καλωσορίσει τον Τραμπ, τον οποίο είχε χαρακτηρίσει αυταρχικό και δημαγωγό, πίσω στον Λευκό Οίκο.

Έχοντας κάποτε επαινέσει τον Μπάιντεν για την ανιδιοτελή απόφασή του να αποχωρήσει, οι Δημοκρατικοί στράφηκαν τώρα εναντίον του επειδή δεν το είχε κάνει νωρίτερα. Αλλά ο Ron Klain, ο πρώτος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, υπερασπίζεται τον πρόεδρο και την ομάδα του. Είπε μέσω γραπτού μηνύματος: «Δεν υπήρξε καμία συγκάλυψη. Ένας Δημοκρατικός βουλευτής έβαλε υποψηφιότητα εναντίον του στις προκριματικές εκλογές του 2024, με μοναδικό θέμα την ηλικία, και οι ψηφοφόροι ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία τον Μπάιντεν.

»Αποχώρησε από την κούρσα για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των ηγετών του κόμματος – όχι επειδή δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος. Δεν ξέρουμε αν θα κέρδιζε τον Τραμπ ή όχι – αποχώρησε – αλλά ξέρουμε ότι ο υποψήφιος που τον αντικατέστησε δεν κέρδισε τον Τραμπ».

Η χάρη στον γιο του Χάντερ και η αθέτηση του λόγου του

Στη συνέχεια, ο Μπάιντεν έδωσε ξαφνικά χάρη στον γιο του Χάντερ, γλιτώνοντάς τον από πιθανή ποινή φυλάκισης για ομοσπονδιακές κακουργηματικές καταδίκες για όπλα και φόρους, παρά τις προηγούμενες υποσχέσεις του ότι δεν θα το έκανε. Σύμμαχοι όπως ο Τζιμ Κλάιμπερν Έμειναν ότι επρόκειτο για μια λογική κίνηση από έναν γονέα που ήθελε να προστατεύσει το παιδί του από πιθανές διώξεις από την εκδικητική κυβέρνηση Τραμπ.

Όμως η Wendy Schiller, πολιτική επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Brown στο Providence του Rhode Island, δήλωσε: «Ο Τραμπ δεν είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο: «Η αμνηστία του Χάντερ Μπάιντεν θα είναι το μεγαλύτερο μελανό σημείο στην προεδρία του, επειδή υποσχέθηκε και έδωσε τον λόγο του ότι δεν θα το έκανε και μετά το έκανε. Ήταν πάντα γνωστός, είτε τον συμπαθούσες είτε τον μισούσες, ως κάποιος που κρατούσε το λόγο του. Και αθέτησε τον λόγο του».

Ο Μπάιντεν ήρθε στο αξίωμα με μεγάλη εμπειρία στην εξωτερική πολιτική, αλλά το ιστορικό του ήταν μικτό. Συγκέντρωσε τη δυτική υποστήριξη για την Ουκρανία για να αποτρέψει τη ρωσική κυριαρχία. Παρέμεινε επίσης αποφασιστικά πίσω από το Ισραήλ μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, απογοητεύοντας ορισμένους Δημοκρατικούς που ήθελαν να δουν μεγαλύτερη προσπάθεια για την προστασία των Παλαιστινίων αμάχων.

Μόνο το ένα τέταρτο των Αμερικανών λέει ότι ο Μπάιντεν ήταν καλός ή σπουδαίος πρόεδρος, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του Associated Press-Norc Center for Public Affairs Research. Το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο από την άποψη για τον δύο φορές υπόδικο Τραμπ, όταν εγκατέλειψε το αξίωμά του αμέσως μετά τη φονική επίθεση της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ.

Ο Μπάιντεν είχε προσπαθήσει να δείξει ότι ο Τραμπ ήταν μια παρέκκλιση- αντίθετα, ο Μπάιντεν είναι αυτός που αποτελεί μια απλή παρένθεση. Όταν εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο για τελευταία φορά τη Δευτέρα, πολλοί θα μετανιώσουν για το πώς μια προεδρία που υποσχέθηκε τόσα πολλά συρρικνώθηκε σε αντικλίμακα.

Η ανακούφιση που ένιωσαν όταν ο Μπάιντεν νίκησε τον Τραμπ το 2020 θα αντικατασταθεί από τον διαπεραστικό φόβο μιας δεύτερης αμερικανικής σφαγής.

Ο Λάρι Σάμπατο είπε: «Ο Τζο Μπάιντεν μου θυμίζει φοιτητές που είχα, στους οποίους περίμενα να δώσω άριστα και πήρα το τελικό διαγώνισμα στην εργασία και συνειδητοποίησα ότι το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι Β- ή Γ+. Ήταν τόσο απογοητευτικός στο τέλος και θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα. Το γεγονός ότι διεκδικούσε την επανεκλογή του είναι απλώς αδικαιολόγητο.

»Αν η Καμάλα Χάρις ή οποιοσδήποτε άλλος Δημοκρατικός είχε μια κανονική εκστρατεία, δύο χρόνια διαδρόμου, θα είχαν πάρει αέρα και θα μπορούσαν να προσπεράσουν το αεροπλάνο του Τραμπ. Αλλά δεν είχε την ευκαιρία και κανείς δεν θα την είχε. Ο Μπάιντεν μόλις εξανεμίστηκε το μεγαλύτερο επίτευγμά του. Μας έσωσε από τον Ντόναλντ Τραμπ και τώρα αποκατέστησε τον Ντόναλντ Τραμπ. Πώς το βαθμολογείτε αυτό;».