Ο Λεωνίδας Κακούρης μιλά στο Στούντιο 4 για τον ρόλο του στην θεατρική παράσταση «Η μητέρα του σκύλου» και για όσα έγιναν στα τρία χρόνια των γυρισμάτων για τις «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1.
«Για την τηλεόραση υπάρχει κάτι που συζητάω για μια σειρά, όχι πολλά επεισόδια. Πρόκειται για σειρά λίγων επεισοδίων. Είμαστε για λιγότερα τώρα… Εννοώ για την επόμενη σεζόν. Την αγαπάω την τηλεόραση και είναι και πολύ ωραίο μέσο όταν γίνεται σωστά. Απλώς η τηλεόραση έχει κάποιους ρυθμούς στην Ελλάδα που είναι εξοντωτικοί.
Αν έχει τον χρόνο που της αρμόζει, νομίζω ότι μπορούν να βγουν πάρα πολύ ωραία πράγματα. Αλλιώς έχει εξοντωτικούς ρυθμούς, με τις Άγριες Μέλισσες το ένιωσα αυτό. Ήταν πολλές φορές που είχα πέντε φορές την εβδομάδα γύρισμα, υπήρχε και θέατρο το βράδυ, το διάβασμα των σκηνών… είναι πολύ κουραστικό.
Δεν είναι θέμα επιτυχίας ή αποτυχίας αν θα αντέξεις. Αν πρέπει να πεις τα «μακρυνάρια» που έχεις να πεις την επόμενη μέρα, θα τα πεις. Πήγε μακριά με τον Δούκα Σεβαστό. Ήθελα να εξαγνιστώ, να υπάρχει ένα happy end, να κάνει κι αυτός κάτι.
Κάποιες φορές, ίσως σε κάποια γενέθλια μπορεί να βρεθούμε με τους ηθοποιούς από τις Άγριες Μέλισσες. Αλλά έτσι είναι, μωρέ… χανόμαστε. Αυτό κάπου με ενοχλεί, κάπου το αποδέχομαι κιόλας. Έχω κάποιους φίλους αλλά δεν βρισκόμαστε συχνά.
Έναν – δυο φίλους έχω από τον χώρο ή παιδιά που έχουμε κάνει πολλή παρέα και μετά λόγω κάποιων συνθηκών χαθήκαμε. Οι κολλητοί μου δεν είναι ηθοποιοί», πρόσθεσε ο Λεωνίδας Κακούρης.