Στους πιο αδύναμους εκ των συμπολίτη μας φαίνεται να εξαντλεί την αυστηρότητά της, σε συνδυασμό με γενναίες δόσεις απάθειας, η κυβέρνηση.

Αδικίες ετών, καθυστερήσεις τετραετιών και χρόνιες παθογένειες του συστήματος στερούν δικαιώματα από τους συνταξιούχους και τους ανέργους.

1. Το υπουργείο Εργασίας είχε ανακοινώσει ότι οι άνεργοι θα λαμβάνουν έως και το 80% του μισθού τους, τουλάχιστον κατά τους πρώτους μίνες μετά την απόλυση ώστε να έχουν εισόδημα προσαρμογής κοντά σε αυτό της περιόδου απασχόλησης. Ακόμη όμως η… προσαρμογή δεν επιτεύχθηκε. Ανεξάρτητος μισθού και, κατά συνεπεία, εισφορών ως εν ενεργεία υπάλληλοι, όλοι οι άνεργοι λαμβάνουν 471 ευρώ εις 12 μήνες μετά την απόλυση.

2. Οι παροχές σε είδος και χρήμα των ασφαλισμένων παραμένουν χωρίς αναπροσαρμογή εδώ και τρία χρόνια ενώ, ταυτόχρονα, διατηρούνται και οι διαφορές μεταξύ των (πρώην) ταμείων που συγχωνεύτηκα στον ΕΦΚΑ. Μια υποχρέωση που δεν έχει διευθετηθεί εδώ και έξι χρόνια, από το μακρινό 2019…

3. Η νομοθεσία προβλέπει (ν.4387/16-Νόμος Κατρούγκαλου) ότι οι συνταξιούχοι δικαιούνται μια και μόνο εθνική σύνταξη (από 392 έως και 436 ευρώ το μήνα για 15ετή έως 20ετή ασφάλιση, αντιστοίχως). Καίτοι έχει εκδοθεί εγκύκλιος (Τσακλόγλου) εδώ και δύο χρόνια, η σχετική διάταξη δεν εφαρμόζεται καθώς είναι τόσο άδικη που κονιορτοποιεί τις συντάξεις χηρείας.

Ωστόσο, σε περίπτωση συνταξιοδότησης αγρότη/ισσας λόγω θανάτου, αμέσως περικόπτεται το κοινωνικό μέρος της σύνταξης ΟΓΑ, το οποίο υπέχει θέση εθνικής σύνταξης και καταβάλλεται προκειμένου να μην περιοριστεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα η (ανταποδοτική) σύνταξη του (πρώην) ΟΓΑ.

Έτσι, για την αγρότισσα η σύνταξη χηρείας (ή εξ ιδίου δικαιώματος που είχε το δικαίωμα επιλογής παλαιότερα), περιορίζεται σε μόλις 30 ή 50 ευρώ!

4. Οι αγρότες (πρώην ΟΓΑ) που συνταξιοδοτήθηκαν τουλάχιστον την 3ετία 2018-2020 στο 67ο έτος της ηλικίας, λαμβάνουν χαμηλότερες αποδοχές (σ.σ. κάτω των 409 ευρώ το μήνα μεικτά με 32 ή 33 έτη ασφάλισης) από τους ανασφάλιστους που δεν πλήρωσαν καν εισφορές και συνταξιοδοτούνται σαν άποροι, πάλι στο 67ο έτος της ηλικίας (411 ευρώ η σύνταξη ανασφάλιστου ηλικιωμένου).

5. Δεν προβλέπεται νομοθετική υποχρέωση απόδοσης ανταποδοτικής σύνταξης με λιγότερα από 15 έτη ασφάλισης (χωρίς καν καταβολή μέρους της εθνικής σύνταξης), με αποτέλεσμα όσοι δεν συμπληρώνουν τον ελάχιστο χρόνο των 4.5 ενσήμων να χάνουν τις «αποταμιεύσεις» τους.

6. Για τους παλαιούς συνταξιούχους δεν προβλέπεται προσαύξηση στη σύνταξη αν και είχαν παράλληλο χρόνο ή χρόνο διαδοχικής ασφάλισης που δεν προσμετρήθηκε κατά την αίτηση συνταξιοδότησης. (Σ.σ. Τότε, προ του ν.4387/16, δεν οδηγούσε σε προσαύξηση σύνταξης τυχόν χρόνος παράλληλης ασφάλισης και υπολογιζόταν μόνο για θεμελίωση δεύτερης σύνταξης –απαιτούνταν άνω των 16 ετών. Επίσης, στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης ο χρόνος πέραν της 35ετία στον τελευταίο φορέα δεν προσαύξανε το ποσό της σύνταξης).

7.Στις περιπτώσεις επικουρικής ασφάλισης δεν προβλέπεται η επιστροφή των εισφορών σε περίπτωση μη συμπλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης.

8.Εαν ένας ασφαλισμένος καταθέσει αίτηση σύνταξης στον τελευταίο φορέα και δεν συμπληρώνει εκεί τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης (π.χ. στο ΤΣΜΕΔΕ το οποίο απαιτεί 40ετία στο 62ο έτος της ηλικίας), δεν μεταβιβάζεται ο φάκελος σε άλλο φορέα (π.χ. Δημόσιο) που είχε πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις, στην περίπτωση που ο εκεί χρόνος είναι παράλληλος και όχι χρόνος διαδοχικής ασφάλισης.

9.Ο ΕΦΚΑ δίνει αναπηρική σύνταξη σε εργαζόμενους τους ευρύτερου δημόσιου τομέα ακόμη και ποσοστό αναπηρίας 50% και, ταυτόχρονα, τους επιτρέπει να εργάζονται χωρίς κανένα πέναλτι, αλλά περικόπτει κατά 50% το μέρισμα της σύνταξης στη χήρα που εργάζεται και, ταυτόχρονα, σπουδάζει τα ορφανά…

10.Μόνιμο πρόβλημα είναι η καθυστέρηση απονομής της σύνταξης με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι ασφαλισμένοι (κυρίως στις περιπτώσεις διαδοχικής και επικουρικής ασφάλισης) και, στο τέλος, να υποχρεούνται να κάνουν συμπληρωματικές φορολογικές δηλώσεις σε περισσότερα έτη, όπου αναλογούν τα ποσά της σύνταξης, έτσι ώστε να αποφύγουν την υπερβολική φορολογία.