Την αυτοβιογραφία του  «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» παρουσίασε το απόγευμα της Πέμπτης (23.1), στο κατάμεστο από κόσμο Μέγαρο Μουσικής, ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Ομιλητές στην παρουσίαση, ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής, Γιάννης Βακαρέλης, ο πεζογράφος και δημοσιογράφος Γιώργος Σκαμπαρδώνης, αλλά και η Σώτη Τριανταφύλλου που αν και απούσα την ομιλία της μετέφερε η συντονίστρια της εκδήλωσης Άννα Πατάκη.

Η παρουσίαση του βιβλίου του σπουδαίου συνθέτη και στιχουργού πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με πλήθος κόσμου και από τον πολιτικό και από τον καλλιτεχνικό χώρο να δίνουν το «παρών».

Στην εκδήλωση, μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Σταύρος Ξαρχάκος με τη σύζυγό του Ηρώ Σαΐα, ο Γρηγόρης Ψαριανός, η Λένα Διβάνη, ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Πάνος Μουζουράκης με τη σύζυγό του Μαριλού Κόζαρη, η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, η Μιλένα Αποστολάκη, ο Παύλος Τσίμας με τη σύζυγό του Καίτη, η Μαρία Δαμανάκη και άλλοι.

Στο βιβλίο ο Σαββόπουλος αναφέρεται στον «Νιό­νιο», το οποίο προλογίζει λέγοντας τα εξής:

«Αυτό που λέμε ”Σαββόπουλος” δεν υπάρχει. Ο Σαββόπουλος είναι ένας ρόλος που τον έπλασα σιγά σιγά με τα χρόνια: Ο τύπος με τα στρόγγυλα γυαλιά, τις τιράντες, αργότερα το γενάκι, που βγαίνει στη σκηνή, φτιάχνει αυτά τα τραγούδια, κάνει σχόλια και λέει ιστορίες. Είναι ο ”Σάββο”, όπως τον έλεγε ο συγχω­ρεμένος ο Τάσος Φαληρέας. Είναι ένας άλλος. Εγώ είμαι εγώ. Χώνομαι πολλές φορές μέσα σ’ εκείνον τον άλλο. Δικός μου είναι. Χωρίς εμένα θα ήταν αέρας κοπανιστός.

Τώρα όμως τον χρειάζομαι, γιατί μεγάλωσα και θα ’θελα να δω πώς ήμουν πιτσιρίκος, πώς φέρθηκα στον επαγγελματικό μου βίο, πώς ήμουν σαν σύζυγος, πατέρας και παππούς, κι ακόμα πώς ήμουν σαν πολίτης, σαν φίλος και σαν γιος. Σ’ αυτά είναι καλός ο Σάββο. Το ’χει. Σαν ρόλος, και σουξέ είχε και πείρα διαθέτει.

Τώρα ο ρόλος θα μιλήσει για τον δημιουργό του. Ένα παιχνίδι είναι. Ένα κόλπο. Ελπίζω να το βρείτε διασκεδαστικό».

Κατά την παρουσίαση του βιβλίου του ο Διονύσης Σαββόπουλος αναφέρθηκε στο πώς από μικρό παιδί είχε στόχο να γράψει την αυτοβιογραφία του και αφιέρωσε το βιβλίο στη σύζυγό του Άσπα Σαββοπούλου.

«Αν προσέξετε δεν έχω πάψει να αυτοβιογραφούμαι στη ζωή μου» είπε στο κοινό ο Σαββόπουλος και πρόσθεσε: «Από μικρός, έλεγα στον δασκαλάκο που ερχόταν σπίτι, ότι, όταν μπορέσω, θα γράψω τη αυτοβιογραφία μου»

Διονύσης Σαββόπουλος: Έτσι γνώρισα την γυναίκα μου

«Ήταν μια περίοδος ταλαιπωρίας, αλλά κάθε εμπόδιο σε καλό. Γιατί έτσι γνώρισα την γυναίκα που θα γινόταν η γυναίκα της ζωής μου. Ήταν μαθήτρια της τρίτης λυκείου τότε. Αμίλητη και κλειστή σαν όστρακο. Και τόσο όμορφη, που το βράδυ φωσφόριζε. Αλλά εγώ τότε τρέκλιζα ακόμη και μια με τους μπάφους, μια με τις απογοητεύσεις, δεν καταλάβαινα τον ρόλο που θα έπαιζε στη ζωή μου αυτό το πλάσμα», γράφει ο Διονύσης Σαββόπουλος.

«Η μαθήτρια θα γινόταν η Ασπούλα, η γυναίκα μου εδώ και πενήντα επτά χρόνια, αλλά τότε, Άνοιξη του ‘67, εγώ ήμουν αλλού ντ’ αλλού, μου είχαν κολλήσει διάφορες έμμονες ιδέες. Αποφάσισα ότι ο κάλος στη φωνή δεν θα φύγει ποτέ. «Θα φύγω από τα τραγούδια», σκεφτόμουν, δεν με ενδιαφέρουν πια. Θα βγάλω ναυτικό να μπαρκάρω, να θαλασσοπνιγώ».

Εικόνες από την παρουσίαση του βιβλίου του Διονύση Σαββόπουλου: