Μανώλης Καλουδάς και Αποστόλης Κρέτσης μιλούν «Αφ’ Υψηλού» για τις «ουρές της ντροπής»
«Επιτέλους σταματάμε τις ουρές της ντροπής. Τα φάρμακα των βαρέως πασχόντων θα διανέμονται ή κατ’ οίκον ή από το φαρμακείο της επιλογής τους αντί για τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ» έλεγε με στόμφο ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 2019 από το βήμα της Βουλής, καταχειροκροτούμενος από τη «γαλάζια» ΚΟ.
Έξι χρόνια πέρασαν από την «πανηγυρική» εξαγγελία του πρωθυπουργού αλλά οι «ουρές της ντροπής» όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν, αλλά πλέον είναι πιθανό κάποιος πολίτης να επισκεφθεί φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ και να το βρει… κλειστό, επειδή οι μόλις 3 υπάλληλοι που εργάζονται εκεί, αρρώστησαν.
Άνθρωποι είναι και αρρώστησαν. Άλλωστε τρεις είναι όλοι και όλοι. Αφήστε που αν σκεφτεί ο καθένας μας από δικές μας ανάλογες περιπτώσεις, τέτοια παραδείγματα θα βρούμε πολλά. Δεν θα βρούμε όμως ούτε ένα, κατά το οποίο μία επιχείρηση κλείνει για τέτοιο λόγο. Έγινε όμως στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στη Λ. Αλεξάνδρας επί των ημερών Άδωνη Γεωργιάδη και με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εν έτει 2025.
Και το γεγονός ότι το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ είχε μείνει κλειστό ήταν αυτό που έφερε στην επιφάνεια ξανά τις «ουρές της ντροπής» που… ζουν και βασιλεύουν στη Λ. Αλεξάνδρας. Γιατί τόσα χρόνια που οι εργαζόμενοι φώναζαν για την υποστελέχωσή του, κανενός κυβερνητικού το αυτί δεν ίδρωνε.
Όταν όμως «έσκασε» το θέμα, αμέσως πετάχτηκε από τη γωνία ο Άδωνις Γεωργιάδης κρατώντας καφέδες στα χέρια ώστε να καλοπιάσει τους ανθρώπους που περίμεναν από νωρίς το πρωί μέσα στο κρύο.
Κι ενώ υπάρχει «πεδίο δόξης λαμπρό» για αντιπολίτευση, τα κόμματα της Κεντροαριστεράς ασχολούνται με τις… καρέκλες τους. Καρέκλες που δεν θα αποκτήσουν ποτέ την υπεραξία που ελπίζουν, όσο συνεχίζουν να ομφαλοσκοπούν…
