Τα παιδιά τους βρέθηκαν σε λάθος τρένο, τη λάθος μέρα. Τα θρήνησαν πιστεύοντας ότι ο θάνατός τους επήλθε από τη σύγκρουση. Για την οποία ο πρωθυπουργός τούς είπε ότι οφείλεται σε ατυχή σύμπτωση, «ανθρωπίνου λάθους» και χρόνιας κρατικής κακοδαιμονίας και άρα «φταίμε όλοι».

Δεν το δέχθηκαν, αντιλαμβανόμενοι ότι, από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται όχι απλώς να κλείσει την υπόθεση χωρίς κόστος για την ίδια, αλλά να συσκοτίσει βασικά στοιχεία της. Το μπάζωμα του χώρου, η κωλυσιεργία στην ανάκριση, η εξαφάνιση και παραποίηση ντοκουμέντων και μαρτυριών έδειχναν υπερβάλλουσα σπουδή να συγκαλύψει κάτι που ξεπερνάει τον τραγικό απολογισμό της σύγκρουσης: Τις πραγματικές αιτίες των πολλών θανάτων. Πέρα από την κυβερνητική ενοχή – η παραδοχή της οποίας άρχισε και τελείωσε στην παραίτηση ενός υπουργού – που είναι πάντα βουλευτής της ΝΔ και οπαδοί της του φιλούν το χέρι στην εκλογική του περιφέρεια.

Έξι μήνες αργότερα, εμφανίσθηκαν ενδείξεις για κρυμμένο μυστικό στο φορτίο της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Και, πλέον, εγχώριες και ξένες πραγματογνωμοσύνες συγκλίνουν ότι το τρένο μετάφερε παράνομα υλικό – κάποιον υδρογονάνθρακα – που προκάλεσε ανάφλεξη και μετά τη σύγκρουση και αύξησε τις ανθρώπινες απώλειες. Ανατριχιαστικό. Νέοι άνθρωποι επέζησαν από τη σύγκρουση και πέθαναν, έχοντας έλλειψη οξυγόνου και εγκαύματα., όπως προκύπτει από ηχητικά ντοκουμέντα, που είχαν εξαφανιστεί ως τώρα.

Σχεδόν δύο χρόνια από την τραγωδία, χωρίς δίκη και προοπτική να γίνει δίκαια, η κυβερνητική ευθύνη ξεπερνάει την κακοδιοίκηση στα τρένα, που έχει ήδη αναδειχθεί. Εάν την άνοιξη του 2023 η τραγωδία των Τεμπών είχε βγάλει στον δρόμο τους- πολίτες – για πρώτη φορά μετά την πανδημία – με αίτημα να αποδοθεί Δικαιοσύνη. η Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025, θα μείνει στην Ιστορία για τους όγκους των συλλαλητηρίων που ζητούν οξυγόνο: Να σταματήσει το όργιο συγκάλυψης.

Χάρη στην ακλόνητη απόφαση όσων έχασαν τα παιδιά τους να βρουν δικαίωση, με επικεφαλής την ακατάβλητη Μαρία Καρυστιανού, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η αλήθεια είναι περισσότερο δραματική.

Σε αυτή τη συγκυρία, που συγκλονίζει την Ελλάδα, ο πιο δραστήριος υπουργός στα ΜΜΕ έβαλε με πονηρία στη συζήτηση μια ελεεινή παράμετρο: Τις… αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων, τις οποίες κατά τα λοιπά «εξαίρεσε από κάθε ταπεινό κίνητρο».

Σε μια από τις βαρετές αντιδικίες του με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, της καταλόγισε ότι ως δικηγόρος κάποιων οικογενειών έχει ιδιοτέλεια. «Αν είναι έγκλημα, θα πάρουν αποζημίωση εκατομμύρια» και η ίδια που παίρνει ποσοστά» για τις νομικές υπηρεσίες της «θα πάρει εκατομμύρια». Το μήνυμα είναι: «Για τα λεφτά γίνονται όλα» – όπως έχει υπαινιχθεί και ένας από τους τηλεοπτικούς παρτενέρ του.

Έλλειψη ενσυναίσθησης όπως που καταλόγισε η «μητέρα της Μάρθης», ζητώντας «σεβασμό και χαμηλό βλέμμα όταν μιλάτε για ό,τι αγγίζει τους νεκρούς μας»; Ακραία διολίσθηση, από άθλιο παλαιοκομματισμό, στα κατώτατα επίπεδα ανθρώπινης συμπεριφοράς μπροστά σε ανθρώπινο δράμα; Ή κυνικό πολιτικό παιχνίδι για να προσφέρει υπηρεσίες στον πρωθυπουργό, που έχει λόγους να ζορίζεται όσο τα φώτα πέφτουν στην αλήθεια;

Εκ των υστέρων, ο Άδωνις προσπάθησε, όπως το συνηθίζει, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αλλά τα ποτάμια της Κυριακής, σε όλη την επικράτεια, έπνιξαν τη φαιά πολιτική που εκπροσωπεί. Όσο μένει στην κυβέρνηση, τη χρεώνει με το όνειδος των λόγων του…