Ο Αργύρης Ξάφης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4 τη Δευτέρα (3/2) μετά από μια αρκετά φορτωμένη θεατρική περίοδο πολλαπλών παραστάσεων όπως είπε.
Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για το πως βρέθηκε στη δραματική σχολή όταν ήταν 18 ετών. Τότε εργαζόταν δίπλα στον πατέρα του κοντά στην Ομόνοια, φτιάχνοντας σφραγίδες. Συνόδευσε μια φίλη του που ήθελε να περάσει από τις εξετάσεις του Εθνικού και το κλίμα τον συνεπήρε. Έτσι αποφάσισε να δώσει κι ο ίδιος χωρίς μεγάλη προτετοιμασία και πέρασε: «Σε δύο εβδομάδες άλλαξε η ζωή μου τελείως…», παραδέχτηκε ο Αργύρης Ξάφης.
Επιπλέον τόνισε πως η πίστη στον εαυτό του δοκιμάστηκε δύο φορές: «Κυρίως στο θέατρο, παρόλο που είναι το μέρος που έχω πάρει τη μεγαλύτερη επιβεβαίωση, έχω δύο κύκλους μέχρι τώρα, δεν ξέρω αν θα υπάρξει και τρίτος, που ήμουν στο όριο… Στη στιγμή που έλεγα «εντάξει ό,τι είχα να παίξω και ό,τι είχα να κάνω το έκανα». Δεν είχα κάτι άλλο να παίξω, δεν ξέρω κάτι άλλο να κάνω, τα έχουν δει όλα από εμένα… Έλεγα ότι εγώ δεν έχω να πω κάτι άλλο, δεν μπορώ να παίξω κάτι διαφορετικό. Εγώ αυτό πίστευα. Κάθε φορά κι απέξω στο ζητάνε, αλλά κι εσύ το ζητάς από τον εαυτό σου. Εξαρτάται και τί άτομο είσαι. Το 2004 ήταν η μία φορά ή το 2003…
Είχε κλείσει ένας κύκλος εργασίας με τον Θωμά Μοσχόπουλο τότε, εγώ ήμουν όντως σε ένα καλλιτεχνικό αδιέξοδο με τον εατυτό μου. Δεν μου αρκούσε τίποτα. Δεν μου άρεσε το ένα έργο, δεν μου άρεσε το άλλο, οπότε είχα πει «οκ, θα σταματήσω και βλέποντας τί θα κάνω. Μπορεί να ξαναγυρίσω στο Πολυτεχνείο…». Ήταν ακόμα σχετικά νωρίς, ήμουν ακόμη κάτω από 30.
Προτάσεις είχα και τότε ήταν η πρώτη φορά που έγινε η συνεργασία με τον Λάνθιμο κι έπαιξα στην πρώτη του παράσταση. Πριν κάνει την πρώτη του ταινία. Ήταν ένα έργο του Δημήτρη Δημητριάδη που λεγόταν «Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών», ΔΔΔ το λέγαμε. Πήγε πάρα πολύ καλά, ήταν πολύ σημαντική παράσταση στο θέατρο Αμόρε. Αυτό με ξαναέβαλε on track», πρόσθεσε ο Αργύρης Ξάφης.