«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αλωθεί από μια κλίκα εξτρεμιστών που έχει ξεκινήσει την διαδικασία μετατροπής της παλαιότερης δημοκρατίας σε αυταρχικό κράτος» σημειώνει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Στάθης Καλύβας, σχολιάζοντας την πολιτική Τραμπ στην εξωτερική πολιτική, αλλά και την πρόσφατη ομιλία του αντιπροέδρου του, Τζέι Ντι Βανς.

«Δεν μιλάμε για μια παροδική κρίση αλλά για μια τεράστια απειλή που όμοια της δεν έχει ξαναζήσει ο κόσμος τουλάχιστον από την εποχή της κρίσης των πυραύλων το 1962, για να μην μιλήσω για το Μόναχο το 1938. Δεν έχω ξαναχρησιμοποιήσει τέτοια παραδείγματα στο παρελθόν γιατί τα θεωρούσα πάντα υπερβολικά. Δυστυχώς δεν είναι πλέον», αναφέρει σε ανάρτησή του ο Στάθης Καλύβας και προσθέτει: «Η μόνη μας ελπίδα είναι πως το μέγεθος αυτής της απειλής είναι τόσο αδιανόητο που ίσως ξυπνήσουν όσοι ακόμη κοιμούνται μακάριο ύπνο και κάπως προλάβουμε να κάνουμε αυτά που πρέπει να γίνουν πριν είναι εντελώς αργά».

Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:

«Τα πράγματα είναι πλέον εντελώς ξεκάθαρα όσο αδιανόητα και να μας φαίνονται. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αλωθεί από μια κλίκα εξτρεμιστών που έχει ξεκινήσει την διαδικασία μετατροπής της παλαιότερης δημοκρατίας σε αυταρχικό κράτος. Μόλις χθες, ο Τραμπ έκανε σημαία του το σύνθημα “όποιος σώζει την χώρα του δεν παραβιάζει κανένα νόμο”.

Με άλλα λόγια, ο ηγέτης είναι υπεράνω του νόμου. Οι πράξεις του από την στιγμή που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας δείχνουν πως το εννοεί πλήρως και πως κινείται αναλόγως. Στο πλευρό του έχει ανθρώπους που διαθέτουν τα ισχυρότερα όπλα της σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας και αποσαρθρώνουν τους θεσμούς της χώρας.

Παράλληλα, οι δηλώσεις Βανς στο Μόναχο (πόλη με εμβληματική σημασία για όσους γνωρίζουν ιστορία) αποτελούν μετωπική επίθεση όχι μόνο εναντίον της Ευρώπης, αλλά εναντίον της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Με σύμμαχο και συνεργάτη τον εγκληματία Πούτιν. Δεν πρόκειται για αερολογίες κάποιων ανισόρροπων αλλά για μια απίστευτη διεθνή ανατροπή για την οποία δυσκολεύομαι να βρω ιστορική αναλογία.

Δεν μιλάμε για μια παροδική κρίση αλλά για μια τεράστια απειλή που όμοια της δεν έχει ξαναζήσει ο κόσμος τουλάχιστον από την εποχή της κρίσης των πυραύλων το 1962, για να μην μιλήσω για το Μόναχο το 1938. Δεν έχω ξαναχρησιμοποιήσει τέτοια παραδείγματα στο παρελθόν γιατί τα θεωρούσα πάντα υπερβολικά. Δυστυχώς δεν είναι πλέον.

Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας: θεωρούν πως με αυτά που κάνουν θα αυξήσουν την ισχύ των ΗΠΑ, ενώ στην πραγματικότητα θα καταρρακώσουν την χώρα τους και παράλληλα θα διαλύσουν την υφήλιο και τις ζωές μας.

Το πρόβλημα είναι πως η συγκυρία είναι η χειρότερη δυνατή. Ο κορμός της Ευρώπης, η Γαλλία και η Γερμανία, είναι ουσιαστικά δίχως κυβέρνηση.

Όσοι αυτή τη στιγμή ασχολούνται με τα προβλήματα της δημοκρατίας και τις ευθύνες της Ευρώπης, πραγματικές ή αστείες (πχ τον Σκωτσέζο που πλήρωσε πρόστιμο γιατί προσευχήθηκε δίπλα σε κλινική αμβλώσεων και δεν ξέρω εγώ τι άλλο), καταπίνοντας ταυτόχρονα αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, παίζουν το παιχνίδι αυτής της κλίκας και είναι συνένοχοι σε αυτή την επιχείρηση. Όσοι, από ανεπάρκεια ή πρόθεση, τους χειροκροτούν δεν έχουν ιδέα τι έρχεται καταπάνω τους.

Η μόνη μας ελπίδα είναι πως το μέγεθος αυτής της απειλής είναι τόσο αδιανόητο που ίσως ξυπνήσουν όσοι ακόμη κοιμούνται μακάριο ύπνο και κάπως προλάβουμε να κάνουμε αυτά που πρέπει να γίνουν πριν είναι εντελώς αργά».

{https://www.facebook.com/stathis.kalyvas/posts/pfbid09v5TDnDoASHtULrstyzZwNF58Pj3jDbDR4opGFFS17SK9PvtSBpZFRQRsAZW7cYnl}