Πήγε να αγιάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τη συνέντευξη στον Σρόιτερ, αλλά κάθε θαύμα τρεις μέρες και διολίσθησε στην πόλωση που έπρεπε να αποφύγει.

Ακολούθησε τον σπεσιαλίστα, Άδωνη Γεωργιάδη, που ζητούσε να «αφήσουν τις πολλές ευγένειες». Πρίμο σεγκόντο με τον νεοφώτιστο Φλωρίδη που άρχισε να βλέπει… εμφυλίους.

Μάθανε ότι πολωνόμαστε, πλάκωσαν και οι Καλύβες. Ο σοφός καθηγητής αποκαλύπτει «σχέδιο πολιτικής εκτροπής και ανωμαλίας», ίδιο «με καταστάσεις που ζήσαμε στο παρελθόν». Μαζί του και η απαραίτητη… Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ.

Ποιος να σχεδιάσει, τρομάρα τους, ανωμαλία; Η αντιπολίτευση που δεν υπάρχει; Ο Φάμελλος με τον Χαρίτση που δεν βρίσκουν την ψήφο τους; Ο Κασσελάκης που αγνοείται, ο Βελόπουλος με τις τηλεπωλήσεις και η Λατινοπούλου που φαντασιώνεται ότι πήρε την αντιπροσωπεία του Τραμπ στη Αθήνα; Ή μήπως ο Ανδρουλάκης με την «παραγωγική αντιπολίτευση»;

Από ακαδημαϊκός, ο Στάθης Καλύβας γίνεται μπροστινός στην κινδυνολογία – για επεισόδια τύπου Marfin – ώστε να περιοριστεί η συμμετοχή στα συλλαλητήρια της διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου

Επικαλείται αεριτζίδικα ότι: «στην πλάτη τους στήνεται ήδη σκηνικό επιθέσεων και καταστροφών». Με ευθύνη μάλιστα της… Δικαιοσύνης που, «για κάποιο παράξενο λόγο παραμένει σταθερά απούσα»!

Αφού υπάρχει άνθρωπος του Πρωθυπουργού που… υποπτεύεται τη Δικαιοσύνη, τα είδαμε όλα.

Γι’ αυτό, υπήρξε μάλλον ατυχής η κάλυψη που τους προσέφερε ο Μητσοτάκης από τη Θεσσαλονίκη, προσάπτοντας – ανακριβώς – στις ηγεσίες της αντιπολίτευσης συλλήβδην, ότι έλεγαν τους Νεοδημοκράτες «προδότες», «Γερμανοτσολιάδες», «συμμορία παιδεραστών», «λαθρέμπορους» και τώρα «δολοφόνους».

Στην πολιτική όταν γυρίζεις στα παλιά των άλλων, γυρίζουν κι αυτοί στα δικά σου. Οι λέξεις «δολοφόνοι», για κόμμα – τον ΣΥΡΙΖΑ – και «φυλακή» για Πρωθυπουργό – τον Τσίπρα – ακούσθηκαν από κυρία που βρίσκεται σήμερα στο υπουργικό του Συμβούλιο. Ανάμεσα σ’ αυτόν που κράδαινε τσεκούρια κι αυτόν που τον αποκαλούσε «γόνο με χρυσά κουτάλια».

Ποια αντιπολίτευση; Αυτοί που αναδεικνύουν ότι το διπλό δόγμα του Πρωθυπουργού στα Τέμπη – «η κυβέρνηση δεν συγκαλύπτει – η Δικαιοσύνη είναι αρμόδια να κρίνει», δεν έχει απήχηση στην κοινωνία, είναι οι δημοσκόποι.

Σύμφωνα με τα γκάλοπ σχεδόν οκτώ στους δέκα πολίτες ΔΕΝ εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη και κρίνουν ότι η κυβέρνηση τους κρύβει την αλήθεια. Πιο απλά δεν τον πιστεύουν και πολλοί από όσους τον ψήφισαν.

Προκύπτει άλλωστε και από τη διογκούμενή φυσική παρουσία στα – «παλλαϊκά», κατά τον ξεχασμένο όρο – συλλαλητήρια διαμαρτυρίας.

Οι βολές Μητσοτάκη για «αποσταθεροποίηση» πέφτουν σε λάθος στόχο: απέναντι δεν έχει τα κόμματα, αλλά την κοινωνία. Που δεν δίνει φράγκο για τα κόμματα, ούτε υποκινείται από τις ηγεσίες τους. Όταν τις χρίζει αντιπάλους του, κάνει δυο λάθη.

Το πρώτο: κυνηγάει ανεμόμυλους «περιμένοντας», όπως είπε, να αναμετρηθεί μαζί του στη Βουλή. Θα συσπειρώσει την πλειοψηφία των 300, αλλά όχι και την πλειοψηφία των εκατομμυρίων, εκεί έξω.

Οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί δεν απεικονίζουν τη λαϊκή βάση και το αποτέλεσμα των εκλογών του 2023 δεν εκπροσωπεί το εκλογικό σώμα.

Το δεύτερο λάθος: βγάζει μπροστά όσους από το κόμμα του παράγουν αυτό που θέλει να χρεώσει στην αντιπολίτευση; Τοξικότητα.

Την ώρα που έπαιρνε το αεροπλάνο για την Αμερική, ο Μάκης Βορίδης έσπευδε να καλύψει το κενό της απουσίας του, κατεβάζοντας από τη μαρκίζα την ασπίδα προστασίας του Πρωθυπουργού – που αποφεύγει κρίσεις για τη Μαρία Καρυστινού: «Έχασε το παιδί της, σκύβω το κεφάλι και καλά θα κάνουν οι βουλευτές και οι συνεργάτες μου να κάνουν το ίδιο».

Ο «Μάκης» «δεν κάνει καλά» και τη στοχοποιεί ευθέως, για τον «πολιτικό ρολό» της, που «δεν μπορεί να βρίσκεται στο απυρόβλητο».

Υπουργό να διορθώνει τον Πρωθυπουργό είχαμε να δούμε από τον Νοέμβριο του 2011, όταν ο Βενιζέλος αναιρούσε τον Γ. Παπανδρέου για το δημοψήφισμα που ήθελε να κάνει.

Μπορείς να το πεις και αντιποίηση αρχής…