Αν σας βρίσκεται κανένας καλός πολιτικός αρχηγός, συστήστε τον στο κόμμα που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ. Έχει έλλειψη- και του φαίνεται.

Αν έχετε κανέναν φίλο Συριζαίο, συστήστε του κανένα καλό κόμμα για να μετακινηθεί. Σε αυτό βρίσκεται παίζει μόνο Καβάφης: «Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό- έτσι και τη ζωή σου ρήμαξες στην κώχη ετούτη τη μικρή σ όλη τη γη τη χάλασες».

Μετά τρία διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα – ρεκόρ για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης- από δυο διασπάσεις, κάποιοι έσπρωξαν το μισό από ότι απέμεινε στον Σωκράτη Φάμελλο. Το άλλο μισό στον Πολάκη βρίσκεται.

Ο Φάμελλος έχει προφίλ σοβαρού ανθρώπου, είναι συγκροτημένος πολιτικός, συμπαθής ομιλητής και καλός κοινοβουλευτικός. Μακάρι να είχε κι άλλα στελέχη σαν αυτόν ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά δεν κάνει για ηγέτης. Γιατί, απλούστατα, δεν είναι ηγετικός. Μπορεί να εξηγήσει με νηφαλιότητα και ι επιχειρήματα ένα θέμα, αλλά δεν μπορεί να συναρπάσει, να παράγει πολιτική και να διαμορφώνει πλειοψηφίες.

Σε άλλο κόμμα θα έκανε εξαιρετική καριέρα, ως πολιτικός , για τον οποίο δεν θα υπήρχε λόγος να ντραπούν ούτε οι οπαδοί του ούτε η ηγεσία του.

Δεν θα ήταν βάρος στην πολιτική και θα τιμούσε το πολιτικό σύστημα. Είχε όμως την ατυχία να προκριθεί για την μετά Κασσελάκη εποχή. Θα έπρεπε ίσως να ψυλλιαστεί: προηγουμένως είχαν αγνοήσει την ν εξαιρετική θητεία του στη Βουλή -που σκαντζάριζε- Κασσελάκη- και έδωσαν τη θέση στον Παππά.

Να τον υποψιάσει η πονηριά του Πολάκη να μην πάνε σε δεύτερο γύρο: έτσι έμεινε όχι δεύτερος, αλλά πρώτος στο 44% που τον προτίμησαν- από τον Φαραντούρη και τον Γκλέτσο- κι ο ίδιος έγινε αρχηγός του 49%.

Αν πάλι ο Φάμελλος ήξερε και το κομματικό φιλότιμο τον οδήγησε να μην επιδιώξει εκλογή με μεγαλύτερα ποσοστά, κακό του κεφαλιού του.

Πριν καν εγκατασταθεί στον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου, άρχισαν ιστορίες για συνένωση με την ομάδα της Νέας Αριστεράς -που έφυγε όταν της πήρε το ψωμί από το χέρι ο Κασσελάκης αλλά προκοπή δεν βλέπει.

Λογικό. Όσοι ήθελαν να ψηφίσουν τον Τσακαλώτο, τον Τζανακόπουλο και τον Φίλη, θα το έκαναν και όταν ήταν αρχηγός ο Τσίπρας.

Κάποιοι ίσως ισχυριστούν ότι μια χαρά εξέλιξη θα ήταν για τον Φάμελλο να ξανασμίξουν τ΄ αηδόνια και να γίνει και τυπικός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από «πραγματικός» που όπως λέει είναι τώρα.

Μόνο που ο σκοπός δεν είναι ενισχυθεί ο ίδιος. Απλώς αν, πράγματι, με την επανασυγκόλληση ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στη Βουλή περισσότερους βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ – που έχει ήδη τσιμπήσει τρεις περιπλανώμενους Συριζαίους – θα υποχρεωθεί να θυσιαστεί για… άλλον!

Ο ίδιος απλώς μετράει ματαιώσεις. Η επανένωση δεν προχωράει, η συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται, οι εκλογές που ζητάει από τον Μητσοτάκη δεν θα γίνουν- και μάλλον καλύτερα για τον ίδιο- η πρόταση μομφής απλώς θα συσπειρώσει την κυβέρνηση και οι δημοσκόποι του λένε: καλός είσαι, αλλά όχι όσο η Ζωή.

Δεν φταίει ο ίδιος- ότι περνάει από το χέρι του, το κάνει. Αλλά η τέχνη της πολιτικής απέχει από τη τέχνη διαχείρισης μιας πολυκατοικίας.

Και ίσως πρέπει να του περάσει από το μυαλό να κάνει έγκαιρα την επανάστασή του- για αυτοπροστασία.

Να στείλει γράμμα και γραφή και να ξεκαθαρίσει: Το κόμμα που μου δώσατε πάει για φούντο. Και επειδή υποψιάζομαι ότι θα μου το φορτώσετε, αν μείνει εκτός Βουλής, βρείτε από τώρα κάποιον να το πάρει πίσω.

Το έχω αφήσει όπως ακριβώς το παραδώσατε.

Τα χούγια που του βγαίνουν κάθε τόσο, τα είχε όταν το πήρα.