Στην πιο σημαντική ημέρα κάθε χρόνου για τον Βλαντιμίρ Πούτιν και ολόκληρο τον ρωσικό λαό, την 9η Μαΐου, η Μόσχα είναι πολύ πιθανό να έχει έναν ακόμη υψηλό προσκεκλημένο: τον Ντόναλντ Τραμπ.

Η Ημέρα της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, μετά την υπογραφή του γερμανικού συμφώνου παράδοσης τη νύχτα της 8ης Μαΐου 1945 (στη Μόσχα ήταν μετά τα μεσάνυχτα της 9ης Μαΐου), θεωρείται -και είναι- ορόσημο για την ιστορία της Ρωσίας.

Η ημέρα αυτή σηματοδοτεί τον σοβιετικό θρίαμβο επί του ναζισμού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επιτρέπει σε όσους δεν «δαιμονοποιούν» τη σημασία της, να καταδείξουν ότι ο σύγχρονος κόσμος χρωστά σχεδόν τα πάντα στην ΕΣΣΔ, επομένως και στη Ρωσία -μεταξύ των οποίων φυσικά και ο Πούτιν.

Σύμφωνα με πηγές του Le Point, θα πρέπει να υπάρχει ένας μεγάλος καλεσμένος στη Μόσχα: Και αυτός είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, που θα βρίσκεται στο πλευρό του Ρώσου ομόλογού του, με τον οποίο είχαν «πολύ καλές συνομιλίες», όπως χαρακτηριστικά τόνισε.

Ο θρίαμβος Πούτιν και Τραμπ επί των «ναζί» Ουκρανών και του «δικτάτορα» Ζελένσκι

Βέβαια, οι δύο ηγέτες μάλλον -σίγουρα αναφέρει το γαλλικό Μέσο- στις 9 Μαΐου 2025 δεν θα γιορτάσουν τον σοβιετικό θρίαμβο στον Β’ ΠΠ, αλλά τις κοινές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις τους για την Ουκρανία, όπου μάλιστα το σχέδιο Κέλογκ προβλέπει ότι θα ολοκληρωθεί στις 9 Μαΐου.

Αν όλα πάνε καλά γι’ αυτούς, για το κοινό τους σχέδιο, η 9η Μαΐου 2025 θα σηματοδοτήσει τον θρίαμβό τους, όπως εκτιμά η Le Point. Τον θρίαμβο κυρίως του Πούτιν, που θα δει έτσι να επιβεβαιώνεται και να επικυρώνει την αρχική σύγκριση της Ουκρανίας με τους ναζί.

Άλλωστε, αυτό ήταν και ένα από τα επιχειρήματα για τη «ναζιστική Ουκρανία» που δικαιολόγησε στα μάτια του Πούτιν το ξέσπασμα του πολέμου στις 23 Φεβρουαρίου 2022. Έτσι, σύμφωνα με τον ίδιο, 80 χρόνια αφότου η ΕΣΣΔ θριάμβευσε επί των ναζί, θα θριαμβεύσει ξανά.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τραμπ πρόσφατα αποκάλεσε τον Ζελένσκι «δικτάτορα» και τον επέκρινε ότι ήταν εκείνος που κήρυξε τον πόλεμο.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που Αμερικανός πρόεδρος επισκέπτεται τη Μόσχα σε μια τέτοια περίσταση, αλλά σε ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο. Αυτό της μεταψυχροπολεμικής ύφεσης, για την πρώτη δεκαετία από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετά την πτώση του Τείχους, ο Μπιλ Κλίντον είχε ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Μπόρις Γέλτσιν στις 9 Μαΐου 1995.

Παρά τις διαφορές τους για τη Βοσνία, το Ιράν ή τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, οι δύο πρόεδροι έδειξαν αμοιβαία υποστήριξη.