Ξεκίνησε στη Γαλλία σήμερα, Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου, η δίκη για μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις παιδεραστίας που έχουν φτάσει ποτέ ενώπιον της δικαιοσύνης.

Στο εδώλιο κάθεται πρώην χειρουργός, ο οποίος κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση σχεδόν 300 ασθενών του, με τον ίδιο να παραδέχεται πως φέρει την ευθύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία των κατηγοριών που του αποδίδονται.

«Ο κατηγορούμενος αναγνωρίζει την ευθύνη του για τα περισσότερα από τα περιστατικά», δήλωσε ο δικηγόρος του Ζοέλ Λε Σκουαρνέκ, Μαξίμ Τεσιέρ, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία διεξάγεται στη Βαν, στη δυτική Γαλλία.

Τα 256 από τα 299 θύματα ήταν κάτω των 15 ετών, με πολλά από αυτά να βρίσκονται ναρκωμένα ή σε κατάσταση ανάνηψης τη στιγμή της επίθεσης. Έξω από το δικαστήριο, διαδηλωτές κατήγγειλαν τη σιωπή των αρχών, σχηματίζοντας με γράμματα τη φράση «Σταματήστε τον νόμο της σιωπής».

Ο 74χρονος πρώην χειρουργός έχει καταδικαστεί το 2020 σε 15ετή κάθειρξη για τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση τεσσάρων παιδιών, δύο εκ των οποίων ήταν ανιψιές του. Οι νέες κατηγορίες αφορούν εγκλήματα που φέρεται να διέπραξε μεταξύ 1989 και 2014, σε νοσοκομεία της δυτικής Γαλλίας.

Οι αρχές εντόπισαν τα θύματά του μέσω προσωπικών ημερολογίων που βρέθηκαν στο σπίτι του το 2017, στο πλαίσιο έρευνας που ξεκίνησε μετά από καταγγελία ενός 6χρονου κοριτσιού. Στα ημερολόγια, ο κατηγορούμενος κατέγραφε αναλυτικά τις επιθέσεις του, αναφέροντας τα ονόματα, τις ηλικίες και τις διευθύνσεις των θυμάτων.

Πολλά από τα θύματα υπέστησαν αποσυνδετική αμνησία, διαγράφοντας τις μνήμες των επιθέσεων. Ωστόσο, όπως τόνισε μία από τις επιζήσασες, «η αμνησία δεν μειώνει τη σοβαρότητα της πράξης». Η ίδια, που κακοποιήθηκε σε ηλικία 12 ετών, βίωσε σοβαρή κατάθλιψη και αυτοκτονικό ιδεασμό μετά την ανάγνωση των ημερολογίων του γιατρού.

Ο Ζοέλ Λε Σκουαρνέκ δικάζεται συνολικά για 111 βιασμούς και 189 διακεκριμένες σεξουαλικές επιθέσεις. Η μέγιστη ποινή που αντιμετωπίζει είναι 20 χρόνια κάθειρξης.

Στις 19 Μαΐου, το δικαστήριο θα ακούσει τις καταθέσεις πρώην στελεχών νοσοκομείων, τα οποία είχαν ενημερωθεί από το 2006 για την πρώτη καταδίκη του, χωρίς να λάβουν μέτρα, καθώς ο γιατρός παρέμεινε στη θέση του για 11 επιπλέον χρόνια, συνεχίζοντας την εγκληματική του δράση.

Η δίκη, στην οποία περίπου 40 θύματα έχουν ζητήσει να καταθέσουν κεκλεισμένων των θυρών, αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 6 Ιουνίου, με την ανακοίνωση της ετυμηγορίας.

«Αυτή η υπόθεση δεν έχει προηγούμενο, όχι μόνο λόγω του αριθμού των θυμάτων που ενέχονται, αλλά και λόγω της φύσης των αδικημάτων που καταλογίζονται στον δράστη», επεσήμανε ο Ronan Le Clerc, Γενικός Γραμματέας της Εισαγγελίας της Rennes.

Το ιστορικό της υπόθεσης

Τον Απρίλιο του 2017 κατατέθηκε η μαρτυρία ενός τελευταίου θύματος, ηλικίας (τότε) 6 ετών, που οδήγησε στην έρευνα του σπιτιού του χειρουργού στο Jonzac (Charente-Maritime), στη σύλληψη και την προφυλάκισή του.

Η αστυνομία ανακάλυψε μια κρύπτη με sex dolls, περούκες και συλλογές παιδικής πορνογραφίας, ενώ με βάση πίνακες και σημειώσεις στον υπολογιστή του που κατασχέθηκαν, καθώς και «ηλεκτρονικά ημερολόγια» που περιέγραφαν λεπτομερώς σχεδόν τρεις δεκαετίες φερόμενων βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων, οι αρχές μπόρεσαν να ταυτοποιήσουν 312 φερόμενα θύματα (από τα 343 ταυτοποιήσιμα).

Το 2020 ο πρώην χειρουργός καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, για τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση 4 ανηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των ανιψιών του και μιας ασθενούς.

Στο παραπεμπτικό βούλευμα που εκδόθηκε στις 27/9/2024, ο ανακριτής κατέγραψε 300 πράξεις που διαπράχθηκαν σε βάρος 299 θυμάτων, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν ανήλικα, καθότι για ορισμένα από τα θύματα οι πράξεις αυτές είχαν παραγραφεί, εν όλω ή εν μέρει –όπως είχε κριθεί τον Δεκέμβριο του 2022.

Παράλληλα, άλλη προκαταρκτική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Οκτώβριο του 2020, από την εισαγγελία του Lorient, υπό τον Stephane Kellenberger, σε μια προσπάθεια να διαπιστωθεί αν ο πρώην γιατρός, κατά την μακρά ιατρική του πορεία, επωφελήθηκε από τη σιωπή ορισμένων συναδέλφων του.

Η κατηγορία της «εσκεμμένης παράλειψης πρόληψης εγκλημάτων ή αδικημάτων κατά του κοινού» διερευνάται κατά αγνώστου προσώπου.

Η ψυχική κατάσταση του δράστη

Σοκαριστικά είναι τα λόγια που είχε αρθρώσει ο δράστης από την πρώτη του κατάθεση ενώπιον ανακριτή τον Αύγουστο του 2018: «Ήμουν παιδόφιλος, το γνώριζα και αυτό δεν με ενοχλούσε. Έκανα τα πάντα για να ικανοποιώ αυτή μου την ανάγκη. Δεν το αμφισβήτησα ποτέ, δεν είχα κανέναν ενδοιασμό.»

Έτσι περιέγραφε ο Le Scouarnec την ψυχική κατάσταση που τον οδήγησε να κακοποιεί σεξουαλικά μέλη της οικογένειάς του και ασθενείς επί σχεδόν 30 χρόνια.

Στην τηλεόραση και στα ειδησεογραφικά έντυπα, ο Le Scouarnec αρεσκόταν στο να παρακολουθεί τις ιστορίες ανδρών που του έμοιαζαν: παιδόφιλων. Αναγνώριζε τον εαυτό του σε αυτούς, υπερήφανος που ήταν διαφορετικός. Με εξαίρεση μια λεπτομέρεια: τον ίδιο δεν θα τον έπιαναν ποτέ. Αισθανόταν άτρωτος.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, κανένα μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού δεν τον είχε πιάσει ποτέ επ’ αυτοφώρω, καμία καταγγελία δεν είχε ποτέ κατατεθεί εις βάρος του, από νεαρό ασθενή ή τους γονείς του. Κατά έναν τρομακτικό τρόπο, ο τότε χειρουργός είχε καταφέρει να διαπράττει το «απόλυτο σεξουαλικό έγκλημα».

Τα θύματα

Ο δράστης φέρεται να εκμεταλλευόταν το ότι οι ασθενείς του βρίσκονταν υπό την επήρεια αναισθησίας, γεγονός που διευκόλυνε τις ασελγείς πράξεις, αλλά και τη μη καταγγελία τους. Συχνά όμως, πολλά θύματα παρουσίαζαν συμπτώματα μετατραυματικού στρες.

«Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη φρίκη. Έκανε χυδαίες χειρονομίες, χρησιμοποιώντας βωμολοχίες. Έκλαιγα πολύ… Ποτέ δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε ποτέ να μου συμβεί κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης», δήλωσε στο FranceInfo η Amélie Leveque, ένα από τα θύματα του χειρουργού.

Μια ιδιαίτερα οδυνηρή υπόθεση είναι του Mathis Vinet, ο οποίος ήταν μόλις 10 ετών όταν κακοποιήθηκε από τον Le Scouarnec το 2007. Η ζωή του Mathis οδηγήθηκε στην κατάχρηση ουσιών, μετά την εν λόγω επίσκεψη στο νοσοκομείο, ενώ αυτοκτόνησε μετά από χρόνια εξάρτησης, λίγο αφότου έμαθε για τη φερόμενη κακοποίηση. Για τους συγγενείς του, ο λόγος για την πορεία και το τέλος που έλαβε η ζωή του ήταν το ότι ο δρόμος του διασταυρώθηκε με αυτόν του Le Scouarnec.

Όλοι οι συγγενείς, γεμάτοι θλίψη και οργή διερωτώνται πώς επί τόσα χρόνια, δεν μπόρεσε το σύστημα υγείας να τον εντοπίσει και να τον αποπέμψει από τους ιατρικούς κύκλους.

Κοινωνική διάσταση

Παρ’ ότι κάθεται μόνος του στο εδώλιο του κατηγορουμένου, η υπόθεση είναι πιθανό να εγείρει ευρύτερες συζητήσεις ως προς την αδυναμία των γαλλικών θεσμών να προστατεύουν τα παιδιά επαρκώς και να περιχαρακώνει αποτελεσματικά το σύστημα υγείας.

Η αποτυχία του συστήματος είναι κατάφωρη αν αναλογιστούμε ότι ο Le Scouarnec είχε καταδικαστεί το 2005 σε τετράμηνη φυλάκιση με αναστολή για παιδική πορνογραφία και είχαν εκφραστεί ανησυχίες εις βάρος του το 2006. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να εξασφαλίσει θέση εργασίας στο δημόσιο νοσοκομείο Quimperlé ήδη το 2006, και να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμα σε δημόσια νοσοκομεία και να εργάζεται με παιδιά μέχρι τη σύλληψή του το 2017!

Στον απόηχο της υπόθεσης Pellicot, σκάνδαλο συγκρίσιμου μεγέθους και αποτροπιασμού, ερωτήματα γύρω από τις θεσμικές ανεπάρκειες του γαλλικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης αλλά και την προστασία κατά σεξουαλικών αδικημάτων που τελούνται εις βάρος τόσο παιδιών όσο και γυναικών, αναντίρρητα και εύλογα, θα απασχολήσουν τον δημόσιο διάλογο.