Το Θριάσιο νοσοκομείο ήρθε η ώρα να πάρει το όνομα του πατρός του: «Μιχάλης Λεβέντης».

Το ζητάει ομόφωνα το Δ.Σ του Δήμου Ελευσίνας και όλα τα αιρετά όργανα του Θριάσιου Πεδίου. Το ευλογεί η Εκκλησία, αλλά κωλυσιεργεί ο αρμόδιος υπουργός για να ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες.

Το μπλοκάρει ο Άδωνις Γεωργιάδης με τη φθηνή δικαιολογία ότι δήθεν αντιδρά ένας εκ των τοπικών βουλευτών της ΝΔ (Μπούρας το όνομα του) επειδή τάχα ο αείμνηστος Μιχάλης Λεβέντης υπήρξε κομμουνιστής.

Ανόητο επιχείρημα που καταρρίπτεται από τα ίδια τα γεγονότα καθ´ ότι όλοι εκείνοι που κίνησαν την διαδικασία για να πάρει το Θριάσιο νοσοκομείο το όνομα του Μιχάλη Λεβέντη ανήκουν και κινούνται σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και στην πλειοψηφία τους είναι Δεξιοί. Καθαρόαιμοι Δεξιοί που μαθήτευσαν δίπλα στον Μεγάλο Δάσκαλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Μιχάλη Λεβέντη, τον οποίο σεβάστηκαν μέχρι το τέλος της ζωής του και τώρα νιώθουν την ηθική υποχρέωση να του αποδώσουν την Ύψιστη Τιμή δίνοντας το όνομα του στο νοσοκομείο, το δημιούργημα του, το «3ο παιδί του», όπως ο ίδιος έλεγε…

Άκου λοιπόν Άδωνι για να μαθαίνεις γιατί στις καρδιές των Ελευσινίων το Θριάσιο νοσοκομείο είναι το νοσοκομείο «Μιχάλης Λεβέντης»!

Γιατί ο Λαός του Θριάσιου Πεδίου θεωρεί δικαιωματικά ότι το νοσοκομείο θα πρέπει να φέρει και επισήμως το όνομα του αείμνηστου Δημάρχου Μιχάλη Λεβέντη.

Γιατί το ΔΣ του Δήμου Ελευσίνας ομόφωνα μετά από πρόταση των ιδεολογικών του αντιπάλων (ομοϊδεατών σου) έκριναν ότι έφτασε η στιγμή που το Θριάσιο νοσοκομείο θα πρέπει να ονομαστεί και επισήμως «Μιχάλης Λεβέντης»…

• Άκου Άδωνι γιατί κάνεις ΒΛΑΚΕΙΑ που ΔΕΝ υλοποιείς την απόφαση των αιρετών οργάνων του Δήμου Ελευσίνας.

• Άκου για να μαθαίνεις… ποιος είναι αυτός ο Λεβέντης; Θα σου το εξηγήσει πιο κάτω ο καπετάν Τζον Λάτσης με τις ιδιόχειρες επιστολές του…

Οι Λεβέντιδες, Θανασης, Μιχάλης και Γιάννης παιδιά αγροτικής οικογένειας, από τα χρόνια της νιότης τους στα μέσα της δεκαετίας του 50 εντάχτηκαν στο Αριστερό Κίνημα και εν συνεχεία στο ΚΚΕ.

Οι δύο πρώτοι ο Θανάσης και η Μιχάλης έγιναν γιατροί και ο Γιάννης δικηγόρος. Στα χρόνια της χούντας ο Μιχάλης εξορίζεται στην Γυάρο αλλά αρρωσταίνει βαριά από εχινόκοκκο, διακομίζεται στο νοσοκομείο της Σύρου υπό φρούρηση. Η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή. Ανάμεσα στο ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου ένας συμφοιτητής του ο οποίος κάνει ότι δεν τον γνωρίζει, ούτε αισθάνεται την ανάγκη να ενημερώσει την οικογένεια του ότι νοσηλεύεται στην Σύρο όπως θα έπρεπε να κάνει με κάθε ασθενή…

Με την μεταπολίτευση το 1975 πέφτει ο κλήρος στον νεαρό Ψυχίατρο Μιχάλη Λεβέντη να ηγηθεί στην Ελευσίνα του “κόκκινου” ψηφοδελτίου στις πρώτες Δημοτικές εκλογές. Είναι μία από τις έξι υποψηφιότητες στην Ιερή Πόλη. Ο κόκκινος γιατρός κάνει την διαφορά και εκλέγεται Δήμαρχος την 2η Κυριακή.

Απο την πρώτη στιγμή ο Μιχάλης Λεβέντης ακολουθεί την δική του περπατησιά. Πρωτοποριακό μυαλό με καινοτόμες ιδέες. Δύο μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του προσκαλείται από τον κάπτεν Τζον Λάτση στην ΠΕΤΡΟΛΑ είναι η εποχή που το ΚΚΕ βρίσκεται σε κόντρα μαζί του.

Ο νεοεκλεγής Δήμαρχος τολμάει και αποδέχεται την πρόσκληση. Αυτοπροσώπως ο Τζον Λάτσης τον περιμένει στην είσοδο του διυλιστηρίου και καθώς τον σκανάρει από την κορυφή μέχρι τα νύχια εκφράσει τον θαυμασμό και την απορία του: «Ρε μπαγάσα Δήμαρχε πως κατάφερες να κερδίσεις και τους πέντε;».

Απο τα πρώτα λεπτά ο «μπαγάσας» τον κερδίζει και ο καπετάνιος με μια κίνηση των δακτύλων του δεξιού του χεριού τον χτυπάει στο κούτελο για να του ευχηθεί σιδεροκέφαλος!

Απο τούδε και στο εξής ο Τζον Λάτσης δεν σταματάει να επαναλαμβάνει ΕΓΓΡΑΦΩΣ με επιστολές του στον «μπαγάσα» Δήμαρχο: «Μπορείτε να βασίζεστε ΠΑΝΤΟΤΕ στην ηθική και οικονομική μου υποστήριξη στο δυσχερές έργο σας για την καλλιτέρεψη της ζωής των αδελφών Ελευσινίων».

Ο Μιχάλης Λεβέντης δεν είναι ζήτουλας αλλά και ούτε του αρέσει η επαναστατική γυμναστική που μπορεί να τον οδηγούσε σε τραυματισμούς…

Ο οικοδόμος και ο μεταλλωρύχος έκαναν την αρχή….

Ένα χρόνο στο τιμόνι του Δήμου και ο Μιχάλης Λεβέντης συγκαλεί λαϊκή συνέλευση στον κινηματογράφο ΠΑΛΛΑΣ για να κάνει τον ετήσιο απολογισμό του έργου του. Σε κάποια στιγμή της ομιλίας του ο Δήμαρχος λέει :

«Αγαπητοί συμπολίτες αυτή την στιγμή δεν έχουμε νοσοκομείο ούτε ιδιωτική κλινική κάτι πρέπει να κάνουμε…»

Μέσα από το πλήθος πετάγεται σαν ελατήριο ο οικοδόμος Γιάννης Μιχαϊλος και φωνάζει: «Να προχωρήσουμε μόνοι μας».

Ο Δήμαρχος δείχνει να αιφνιδιάζεται και λέει: «Συμφωνείτε με την πρόταση» ; Ένας κινηματογράφος σείεται από τα χειροκροτήματα και τα θετικά επιφωνήματα.

Είναι η στιγμή που ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι για δημιουργία νοσοκομείου στην πιο επιβαρυμένη βιομηχανική περιοχή της χώρας !

Στην αρχή ορισμένοι το θεωρούν ουτοπία , όνειρο θερινής νυχτός. Ακόμη και σύντροφοι του σνομπάρουν το εγχείρημα, το χαρακτηρίζουν φαραωνικό σχέδιο μεγαλοϊδεατισμού.

– Πως τολμάει ένας δήμαρχος να σηκώνει ανάστημα στο Κράτος;

Τολμάει γιατί στηρίζεται στον Λαό του.

Δες Άδωνι την συνέχεια :

Την επομένη της λαϊκής συνέλευσης εμφανίζεται στο Γραφείο Δημάρχου ο συνταξιούχος μεταλλωρύχος Στέλιος Σημαντηράκης για να ανακοινώσει στον Δήμαρχο ότι μόλις έλαβε την σύνταξη του και διαθέτει το 1/3 αυτής για το ξεκίνημα του νοσοκομείου ! Οι πρώτες 2.000 δραχμές του μεταλλωρύχου καταθέτονται συμβολικά σε λογαριασμό που ανοίχτηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ακολούθησαν τα Σωματεία με γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και τους εργάτες να καταθέτουν το υστέρημα τους για την ανέγερση του νοσοκομείου.

Όμως ο ενθουσιασμός και τα «ψύχουλα» των εργατών δεν φτάνουν για να γίνει πράξη το όνειρο. Πρέπει να βρεθεί το οικόπεδο , να γίνουν οι τεχνικές μελέτες και οι έχοντες να πειστούν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Ο Λεβέντης ξέρει ότι η αφύπνιση του Κράτους θα επιτευχθεί μόνο όταν ξεκινήσει η ανέγερση
του κτιρίου. Αλλά μέχρι τότε πρέπει να γίνουν πολλά…

Ψάχνοντας για το οικόπεδο συνομιλεί με τον διευθυντή του ΤΙΤΑΝ Λοΐζο Παρασκευαΐδη ο οποίος του σκάει το μυστικό: « Στην θέση Χάβος έχουμε 200 στρέμματα πήγαινε στον κύριο Λεωνίδα ( Κανελόπουλο) και ζήτα του καμία εικοσαριά στρέμματα. Διανύει μια περίοδο που σκέφτεται την υστεροφημία του. Το μέρος είναι ιδανικό για νοσοκομείο βρίσκεται εκεί που διασταυρώνονται οι κεντρικοί οδικοί άξονες. Εσύ είσαι μαλαγάνα θα τον ρίξεις και θα του το πάρεις».

Μία και δυο ο Λεβέντης πηγαίνει στον Λεωνίδα Κανελοπουλο και ευθαρσώς του λέει «κύριε Πρόεδρε , θέλουμε να φτιάξουμε νοσοκομείο και εσείς έχετε υποχρέωση -πρωτίστως ηθική- να μας βοηθήσετε».

– Υποχρέωση; Αναρωτιέται μονολογώντας ο Λεωνιδας Κανελόπουλος.

«Ναί κύριε Προέδρε το περιβάλλον και η υγεία των πολιτών έχει υποστεί βλάβη. Σ αυτό έχετε και εσείς μεγάλο μερίδιο ευθύνης με τις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες γι αυτό αφήστε και ένα μεγάλο έργο».

Ο Κανελόπουλος πάει να δικαιολογηθεί « Εμείς που έχουμε κάνει τα πάντα, που δώσαμε θέσεις εργασίας…»

– Κύριε Πρόεδρε καλά όλα αυτά, ένα μεγάλο έργο αφήσατε στην Πόλη ;

Ο κύριος Λεωνίδας αρχίζει να κάμπτεται. «Καλώς αφήστε να το συζητήσω στο Συμβούλιο και θα σας πω»…

Την επόμενη εβδομάδα ο Λεωνίδας Κανελόπουλος καλεί στο γραφείο του τον Δήμαρχο για να του ανακοινώσει ότι το Συμβούλιο του Τιτάνα αποφάσισε να σας παραχωρήσει τα 20 στρέμματα που ζητήσατε να σας δώσουμε το τσιμέντο που θα χρειαστείτε για την ανέγερση του νοσοκομείου και επιπλέον θα σας δώσουμε ένα ποσόν από τον οικογενειακό μας λογαριασμό που έχω με την γυναίκα μου και τον γιο μου τον Αντρέα…»

Ο Λαβέντης βγαίνει από τα γραφεία του ΤΙΤΑΝ με «φτερά» και αρχίζει να πετάει….

• Δεύτερο ραντεβού με τον Μποδοσάκη στην ΠΥΡΚΑΛ. Large και ο Μποδοσάκης ! Με την πρώτη υπογράφει επιταγή 500 εκατομμυρίων δραχμών και καθώς την δίνει στον Δήμαρχο του λέει : «Όταν προχωρήσετε να ξανάρθεις». Η πόρτα του Μποδοσάκη παραμένει διαρκώς ανοιχτή…

• Τρίτο ραντεβού με τον Παναγιώτη και τον Δημήτρη Αγγελόπουλο ιδιοκτήτες της Χαλυβουργικής. Δεν χρειάστηκε να γίνει συζήτηση. Με μια φωνή τα αδέλφια του λένε: « Τα σίδερα είναι δικά μας. Δήμαρχε προχώρα, είμαστε δίπλα σου»…

Το οικόπεδο τα τσιμέντα, τα σίδερα έχουν εξασφαλιστεί, όπως και τα χρήματα για την εκπόνηση της μελέτης.

Ο θεμέλιος λίθος μπαίνει μερικά χρόνια μετά και καθώς αρχίζει να ανεβαίνει το σκαρί του νοσοκομείου το επίσημο κράτος αφυπνίζεται. Ο Δήμαρχος Ελευσίνας γίνεται ο βραχνάς των υπουργών υγείας που θα πρέπει να μεριμνήσουν για τον εξοπλισμό και την στελέχωση του υπό ανέγερση νοσοκομείου.

Δοξιάδης, Αυγερινός , Γεννηματάς , Μαγκάκης Φλώρος, Κακλαμανης, Έβερτ ως υπουργοί Υγείας αφιερώνουν άπειρες ώρες με τον Δήμαρχο Ελευσίνας για το νοσοκομείο του Θριάσιου…. Όλοι τους βάζουν το δικό τους λιθαράκι και άπαντες υποκλίνονται στον Δήμαρχο.

Η ανέγερση του νοσοκομείου γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς διότι οι έχοντες της περιοχής έχουν διαρκώς το χέρι στην τσέπη.

Δείτε τι συνέβη ένα πρωινό λίγο καιρό μετά την θεμελίωση του νοσοκομείου. Μου το αφηγείται ο Μιχάλης Λεβέντης στην τελευταία συνέντευξη του: «Στις 8 το πρωί της 29ης, 9ου το 82 επισκέφτηκε ξαφνικά το δημαρχείο Ελευσίνας ο Τζόν Λάτσης με το τζιπ του. Δεν είχε παραβρεθεί στην θεμελίωση του νοσοκομείου το 1982 λόγω απουσίας του στο εξωτερικό. Είχε χειρουργηθεί στην Ελβετία στον προστάτη. Όταν το πληροφορήθηκα του έστειλα ευχές για περαστικά ταχεία ανάρρωση και γρήγορη επιστροφή στη χώρα μας.

Έρχεται λοιπόν στο Δημαρχείο και μου λέει:

«Σε ευχαριστώ Δήμαρχε για τις ευχές σου για περαστικά. Ησουν ο μόνος κομμουνιστής που είχες το θάρρος για να μου ευχηθείς. Πήρα ευχές από Βασιλιάδες, Πρωθυπουργούς, Πρίγκιπες, Σεΐχηδες αλλά εσύ ήσουν ο μόνος κομμουνιστής που το τόλμησε! Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα σκεφτόμουν πότε θα σε επισκεφτώ. Το πρωί περνάω από το γραφείο και τους το ανακοινώνω : “Πάω να επισκεφτώ τον φίλο μου τον δήμαρχο στην Ελευσίνα” . Ο διευθυντής ασφαλείας Καραπαναγιώτης μου λέει : « Μα αυτός είναι κομμουνιστής. Λες να μην το ξέρω ρε μαλάκα ή πρέπει να σου πάρω την άδεια.

Έρχομαι λοιπόν σήμερα Δήμαρχε και είμαι έτοιμος να σου δώσω ό,τι μου ζητήσεις. Μόνο για το κόμμα σου να μην μου ζητήσεις».

Ο Δήμαρχος του απαντάει :

«Κάπτεν Τζον για το κόμμα μου δεν θα σου ζητήσω γιατί ξέρω ότι έχεις αντίθετες απόψεις και θα είναι σαν να σε προσβάλω. Για τον εαυτό μου δεν θα σου ζητήσω γιατί είναι σαν να προσβάλω τον εαυτό μου και μαζί τις αρχές μου…

Ο Τζον Λάτσης επιμένει: «Δήμαρχε για εσένα ζήτα μου ότι θέλεις γιατί από ότι έχω πληροφορηθεί έχεις παρατήσει την Ιατρική και ασχολείσαι μόνο με τα προβλήματα του Δήμου».

Ο Δήμαρχος χαμογελάει και του λέει: «Καλύτερα κάπτεν Τζον δώστε ένα μεγάλο ποσόν για το νοσοκομείο γιατί τώρα που το θεμελιώσαμε θα χρειαζόμαστε συνεχώς χρήματα για να το προχωρήσουμε».

Οk Δήμαρχε, του λέει ο κάπτεν Τζον και βγάζει να του υπογράφει μια επιταγή 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Του την παραδίδει λέγοντας : « Και πάλι εδώ είμαστε»…

Του έκανε μεγάλη εντύπωση η στάση μου και φεύγοντας μου λέει : Δήμαρχε εσύ δεν είσαι απλώς κομμουνιστής , είσαι χριστιανός κομμουνιστής».

Ναι ο Μιχάλης Λεβέντης υπήρξε κομμουνιστής χριστιανός και ευτύχησε να δει δεσπότη Φιλαδελφείας Νέας Ιωνίας τον ανηψιό του…

Κατάλαβες Άδωνι γιατί η μικροψυχία δεν μπορεί να σβήσει την Ιστορία…

The post Το Θριάσιο νοσοκομείο, ο «κόκκινος Δήμαρχος» Μ. Λεβέντης και ο καπετάνιος Γιάννης Λάτσης appeared first on ieidiseis.gr.