Με δύο σημαντικές αλλαγές, που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, με το οποίο τροποποιούνται άρθρα του Αστικού Κώδικα, για τη Δικαστική Συμπαράσταση, η οποία αφορά ΑΜΕΑ ή άλλα πρόσωπα, που είναι ανίκανα για δικαιοπραξία, επιχειρεί η Κυβέρνηση να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα, που έχει διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη.

Βασική τομή αποτελεί η διάταξη περί ποινικής ευθύνης υπουργών, με την οποία όπως τόνισαν σε κοινή η συνέντευξη Τύπου, ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδη και ο υφυπουργός Ιωάννης Μπούγας, επαλείφεται η διατύπωση για την ύπαρξη της αποσβεστικής προθεσμίας.

Παράλληλα, διευκρινίζεται το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας ή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, για το οποίο, απαντώντας σε ερώτηση του iEidiseis, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης τόνισε ότι πλέον δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδί, με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ομόφυλα ζευγάρια ανδρών, καθώς η δυνατότητα αυτή προβλέπεται μόνον για γυναίκες, με ιατρικό πρόβλημα.

Όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο:

«Όσον αφορά την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή με μεταφορά ωαρίων στο σώμα άλλης γυναίκας, επέρχονται σημαντικές επεμβάσεις. 1. Δεν συνιστά ιατρική αδυναμία κυοφορίας κατά την έννοια του παρόντος η αδυναμία κυοφορίας λόγω φύλου. 2. Η δικαστική άδεια ισχύει μόλις η δικαστική απόφαση που την παρέχει καταστεί αμετάκλητη».

Για το ζήτημα του νόμου περί ευθύνης υπουργών ο κ. Φλωρίδης τόνισε:

«Υπάρχει το ζήτημα της ποινικής παραγραφής που λύθηκε το 2019 και υπάρχει και η αποσβεστική προθεσμία για την εξάλειψη του αξιόποινου. Αφού στην αναθεώρηση έχει αφαιρεθεί η αποσβεστική προθεσμία, το Σύνταγμα ισχύει υπεράνω όλων. Παρόλα αυτά, επειδή στη δημόσια συζήτηση απασχόλησε κάποιους, αφαιρούμε την αναφορά περί αποσβεστικής προθεσμίας».

Ειδικότερα, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο «προκειμένου να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ζήτημα της αποσβεστικής προθεσμίας για την ποινική ευθύνη των Υπουργών που είναι διατυπωμένη στο άρθρο 3 παρ. 2 του ν. 3126/2003 (εφαρμοστικός νόμος του άρθρου 86 του Συντάγματος μετά την αναθεώρηση του 2001), απαλείφεται η διατύπωση για την ύπαρξη της αποσβεστικής προθεσμίας που προέβλεπε το άρθρο 86 του Συντάγματος και η οποία βεβαίως, σε κάθε περίπτωση, δεν ισχύει μετά από την αναθεώρηση του άρθρου 86 που πραγματοποιήθηκε στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2019».

Ειδική διάταξη θα υπάρξει και για την επιλογή της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων, για την οποία όπως αναφέρθηκε το νομοσχέδιο ορίζει πως «επέρχονται εφαρμοστικού χαρακτήρα συμπληρώσεις στο άρθρο για την ανάδειξη της Ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων, μια διάταξη ορόσημο για το Κράτος Δικαίου που ψηφίσαμε πέρυσι. Οι συμπληρώσεις αυτές πραγματοποιούνται έπειτα από προτάσεις της Διοικητικής Ολομέλειας του ΑΠ και του ΣτΕ».

Με τις λοιπές διατάξεις του νομοσχεδίου υπάρχει επίσης «πρόβλεψη άμεσης ισχύος Εισαγγελικής Διάταξης, με την οποία θα διατάσσεται η δημοσιοποίηση στοιχείων επικίνδυνου για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια καταζητούμενου δράστη κακουργήματος βίας» και με τον τρόπο αυτό επισημαίνεται ότι «καλύπτεται ένα σημαντικό κενό προς το σκοπό της δημόσιας τάξης και ασφάλειας των πολιτών».

Παράλληλα, στις διατάξεις περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για τη μισθολογική κατάσταση των πρώην Ειρηνοδικών και νυν Πρωτοδικών μετά το Δικαστικό Χάρτη, καθώς και κίνητρα για την ένταξή τους στη γενική επετηρίδα.

Διαβάστε τις αλλαγές του νομοσχεδίου:

«Εισαγωγή της Δικαστικής Μέριμνας και της Υποστηριζόμενης Λήψης

Αποφάσεων – Τροποποίηση των άρθρων 1666 έως 1686 του Αστικού Κώδικα

περί Δικαστικής Συμπαράστασης και άλλες διατάξεις του Υπουργείου

Δικαιοσύνης»

Με τις αξιολογούμενες ρυθμίσεις επιχειρείται η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου προστασίας των ατόμων που τίθενται υπό το καθεστώς της Δικαστικής Συμπαράστασης, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του θεσμού και την προσαρμογή της χώρας στα διεθνή πρότυπα

Α. Υφιστάμενο Πλαίσιο.

Ο θεσμός της Δικαστικής Συμπαράστασης ρυθμίζεται στα άρθρα 1666 επ. του Αστικού Κώδικα, συστηματικά ενταγμένος στο κεφάλαιο του Οικογενειακού Δικαίου, και εισήχθη με το ν. 2447/1996, με τον οποίο τροποποιήθηκε ριζικά η μέχρι τότε ισχύουσα δικαστική απαγόρευση.

Σε κατάσταση Δικαστικής Συμπαράστασης τίθεται ένα πρόσωπο μέσω δικαστικής απόφασης, κατά τη διάρκεια της οποίας το πρόσωπο αυτό είτε είναι ανίκανο για όλες ή ορισμένες δικαιοπραξίες είτε, για να επιχειρήσει έγκυρα όλες ή ορισμένες δικαιοπραξίες, χρειάζεται τη συναίνεση του δικαστικού συμπαραστάτη.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα μοντέλο υποκατάστασης από άλλο πρόσωπο, δεδομένου ότι η δικαιοπρακτική ικανότητα αφαιρείται από το πάσχων άτομο και οι αποφάσεις λαμβάνονται από τρίτο πρόσωπο, εξ ολοκλήρου ή μετά από συναίνεση του προσώπου αυτού, το οποίο είναι εξουσιοδοτημένο βάσει δικαστικής απόφασης.

Η υποβολή ενός προσώπου σήμερα σε Δικαστική Συμπαράσταση δεν είναι προσωρινή· δεν μπορεί να έχει καθορισμένη διάρκεια, ακόμα και αν ο λόγος που την δικαιολογεί είναι προσωρινός. Η λήξη της μπορεί να επέλθει είτε αυτοδικαίως, είτε με νέα δικαστική απόφαση με τις ίδιες διατυπώσεις δημοσιότητας.

Β. Λόγοι που οδήγησαν Αναμόρφωση του Δικαίου

Οι συστάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες («Διεθνής Σύμβαση Δικαιωμάτων ΑμεΑ», κυρωθείσα στην Ελλάδα βάσει του ν. 4074/2012), όπου επιβλήθηκε στα συμβαλλόμενα κράτη να αναθεωρήσουν τις εθνικές διατάξεις που προβλέπουν θεσμούς υποκατάστασης στη λήψη αποφάσεων και να λάβουν άμεσα μέτρα για τη νομοθέτηση πολιτικών προς κατάργηση αντίστοιχων καθεστώτων και την αντικατάστασή τους µε μοντέλα υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων που σέβονται την αυτονομία, τη βούληση και τις προτιμήσεις του ατόμου με αναπηρία.

Οι προσδοκίες, με τις οποίες συνδέθηκε η θεσμοθέτησή του, δεν έχουν επαληθευτεί, ενώ και οι σχετικοί φορείς που προβλέπονται ουδέποτε λειτούργησαν.

-Aπό την εφαρμογή της Δικαστικής Συμπαράστασης αναδείχθηκαν στην πράξη:

• δυσχέρειες ενεργοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών και του προβλεπόμενου ελεγκτικού μηχανισμού
• σοβαρή καθυστέρηση και το υπέρογκο κόστος που επάγεται η όλη δικαστική διαδικασία για τους ενδιαφερομένους
• φαινόμενα αστοχίας ορισμού του καταλληλότερου συμπαραστάτη
• περιπτώσεις κατάχρησης του υφιστάμενου προστατευτικού πλαισίου από το στενό ή ευρύτερο περιβάλλον των συμπαραστατέων
• αδυναμία αναθεώρησης του αυστηρού καθεστώτος από αρμόδια αρχή, αν έχουν τροποποιηθεί ή εκλείψει οι λόγοι που οδήγησαν στην απόφαση.

– Τα άτομα που έχουν διαγνωσθεί με νοητικές και ψυχοκοινωνικές δυσχέρειες συχνά κηρύσσονται ανίκανα για όλες τις δικαιοπραξίες και τίθενται κατά το πλείστον σε (πλήρως) «στερητική» Δικαστική Συμπαράσταση, με αποτέλεσμα να τους επιβάλλεται αποστέρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γ. Αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου και επιδιωκόμενοι στόχοι

Οι αξιολογούμενες διατάξεις ανταποκρίνονται στο άρθρο 12 της Σύμβασης και στις Τελικές Παρατηρήσεις και Συστάσεις της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών και, συγκεκριμένα, στην αντικατάσταση του συστήματος υποκαθιστώμενης λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένων των μηχανισμών Δικαστικής Συμπαράστασης, με το καθεστώς της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων που σέβεται την αυτονομία, τη θέληση και τις προτιμήσεις του ατόμου που πρόκειται να τεθεί σε αυτό το καθεστώς.

– Άξονα των ρυθμίσεων αποτελεί ο σεβασμός και η πλήρης διασφάλιση των δικαιωμάτων, με την παροχή εγγυήσεων ότι δεν θα υφίστανται καταχρηστικές συμπεριφορές σε βάρος της ζωής, της περιουσίας και της προσωπικότητας των ατόμων.

– Υιοθέτηση του θεσμού της Δικαστικής Μέριμνας, με δυνατότητα είτε αναπλήρωσης είτε περιορισμού της δικαιοπρακτικής ικανότητας του προσώπου από τον ασκούντα αυτήν (πλήρως ή μερικώς).

– Αναβάθμιση του θεσμού και αντιμετώπιση μια σειράς από διαχρονικές αστοχίες ή αδυναμίες του συστήματος, μέσω της σύστασης Μητρώου Δικαστικής Μέριμνας, στο οποίο θα καταχωρίζονται όλες οι αποφάσεις που διατάσσουν την υποβολή προσώπου σε Δικαστική Μέριμνα, με σκοπό τη δημιουργία αρχείου και την τήρηση στατιστικών

– Εκσυγχρονισμός του θεσμού και προσαρμογή της Χώρας στα διεθνή πρότυπα με με δυνατότητα υποβολής ενός προσώπου σε καθεστώς «υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων.

Ειδικότερα:

• Αλλάζει η επί πολλές δεκαετίες κυρίαρχη αντίληψη ότι η αναπηρία/σωματική, νοητική ή ψυχική οδηγεί αδιακρίτως σε απώλεια της ικανότητας λήψης αποφάσεων και, ως εκ τούτου, της δικαιοπρακτικής ικανότητας.
• Θα ορίζεται βοηθός για την παροχή κάθε πληροφορίας, επεξήγησης, διευκρίνισης, ανάλυσης και διευκόλυνσης, προκειμένου το άτομο με αναπηρία να αποφασίζει αυτόνομα, με σεβασμό στην προσωπικότητα και την αληθή βούλησή του.

– Δικαιοσύνη προσβάσιμη, γρήγορη, προσαρμοσμένη και επικεντρωμένη στις ανάγκες και τα δικαιώματα των ΑμεΑ, ασθενών ή υπερηλίκων με δυνατότητα στα άτομα που τίθενται σε θέση Δικαστικής Μέριμνας, η εξέτασή τους να λαμβάνει χώρα και απομακρυσμένα, σε περίπτωση που δεν έιναι δυνατή η μεταβασή τους στο χώρο του δικαστηρίου.

– Επιτάχυνση των διαδικασίων και αποδοτικότερη εξυπηρέτηση των ατόμων που χρήζουν προστασίας (ΑμεΑ, υπερηλίκων κ.α.), μέσω της διαλειτουργικότητας του Μητρώου με τις αρμόδιες υπηρεσίες για την άντληση απαραίτητων δικαιολογητικών, με σκοπό την ταχύτερη, ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του θεσμού και εν γένει επιτάχυνσης της δικαστικής διαδικασίας.

– Μείωση της γραφειοκρατίας και των εξόδων, με δυνατότητα διενέργειας των σχετικών επιδόσεων από το προσωπικό της Δικαστικής Αστυνομίας.

– Ενίσχυση της προστασίας και της φροντίδας των ατόμων που τίθενται υπό το καθεστώς της Δικαστικής Μέριμνας, με τη θέσπιση για πρώτη φορά της υποχρέωσης επανελέγχου, το αργότερο,ανά τριετία των συνθηκών διαβίωσης του τελούντος υπό Δικαστική Μέριμνα.

– Δημιουργία ενός ευέλικτου θεσμικού πλαισίου για τα άτομα που χρήζουν προστασίας με μείωση του κόστους των εξόδων με τη διεύρυνση της νομικής βοήθειας και την καταβολή της αμοιβής του πραγματογνώμονα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Περισσότερα σε λίγο…

The post Φλωρίδης: Τέλος στη χρήση παρένθετης μητέρας από ομόφυλα ζευγάρια appeared first on ieidiseis.gr.